27 - 03 - 2014 - De eigen taal van Sharon Bakker
Albert Schootstra
Het is wellicht nog niet bij iedereen bekend, maar Workum heeft een topdichter binnen zijn grenzen! Tijdens een prachtige avond in de bibliotheek in onze stad presenteerde Sharon Evita Bakker (25) - want om haar gaat het - woensdagavond haar tweede bundel: 'Zielsroerselen'. Zo'n twee jaar geleden debuteerde ze met 'Mijn stil-leven' met als ondertitel 'Gedichten van een autist' en dat was al een prachtige bundel, maar nu heeft ze haar naam wel helemáál gevestigd. Voor degenen die actief zijn op de social media zal die naam overigens bepaald niet onbekend zijn, want hierop is veel van en over haar te lezen. Haar nieuwe bundel is trouwens te koop bij ‘ons eigen' Boekhuis aan het Noard.
'Mijn stil-leven' is indertijd uitgegeven door uitgeverij BoekenBoet. 'Zielsroerselen' is door Sharon Evita Bakker in eigen beheer uitgegeven. Ze woont in Workum en is vaak te vinden op het zorgen leerbedrijf Op 'e Timpe in Hieslum. Haar nieuwe bundel bevat ongeveer veertig gedichten, de meeste daarvan in het Nederlands. Maar er staat ook een vers in het Zuid-Afrikaans in (met een Nederlandse vertaling). Verder schrijft ze ook in het Fries. 'Ik ben nu eenmaal gek van talen," zo vertelde ze woensdagavond.
De muziek tijdens de boekpresentatie werd verzorgd door Evert Groendijk (31) uit Stiens, met hulp overigens van een aantal mensen uit het publiek. Hij is, als een soort zzp'er, werkzaam op met name instellingen en woonvormen voor mensen met een verstandelijke beperking in eigenlijk het hele noorden van Nederland. Zo'n twee jaar terug leerde hij Sharon al kennen via Facebook, waarop zij soms wel één gedicht per dag publiceert. Een bepaald gedicht sprak hem bijzonder aan en hij dacht bij zichzelf dat hij daar eigenlijk wat mee zou moeten doen. Tijdens een festival in Op `e Timpe leerde hij Sharon persoonlijk kennen en uit dat gedicht is toen een liedje ontstaan. "Al dik een jaar kom ik nu bij de familie Bakker over de vloer," zo vertelde hij. Het nummer is opgenomen in Noardburgum en de foto op het doosje van de cd is gemaakt door Janneke Holtman uit Koudum. Het hoeft geen betoog dat Evert Groendijk en Sharon Evita Bakker het lied woensdagavond ten gehore brachten.
Maar terug naar de dichtkunst. Er is hierboven gesteld dat Sharon 'een topdichter' is, maar die stelling moet natuurlijk wel worden onderbouwd. Het is uiteraard moeilijk te zeggen wat een goed gedicht is en wat niet. (Sommige puristen zeggen trouwens dat een slecht gedicht een onmogelijkheid is en per de-finitie géén gedicht, maar dat terzijde.) Persoonlijke smaak speelt natuurlijk een grote rol. De Groningse dichter Jean Pierre Rawie (1951) stelt daarom dat je niet kunt zeggen dat je 'van gedichten' houdt. Je houdt van bepaalde dichters, aldus Rawie. Dat even als eerste. De bekende dichter J. C. (Jacques) Bloem (1887-1966, "Domweg gelukkig in de Dapperstraat") was zeer bescheiden over zijn eigen kunst. Hij rept op een gegeven moment dan ook van 'de niet overtalrijke bladzijden uit mijn werk waar ik zelf veel voor voel'. Maar Bloem (hij was nog griffier van het nu allang niet meer bestaande kantongerecht in Lemmer en woonde in die tijd in Sint Nicolaasga) had zich - met veel succes - wel ten doel gesteld enkele dingen zo te zeggen dat ze alleen van hem en van niemand anders zouden kunnen zijn. Welnu, ook Sharon heeft haar 'eigen taal' die niemand kan imiteren.
Veel gedichten komen uiteraard voort uit wat de dichter heeft meegemaakt of wat hem/haar is overkomen. Er zijn genoeg dichters, aldus jean Pierre Rawie, om even bij hem terug te keren, die daar echter in blijven steken. Je krijgt dan persoonlijke mededelingen die in feite voor niemand interessant zijn. De kunst is natuurlijk om zó te schrijven dat het gedicht bij iedere lezer `opnieuw begint' en dat iedere lezer er zelf in kan `wonen'. Rawie vertelt dat hij op een gegeven moment zelfs heeft geaarzeld om te schrijven over 'de blauwe ogen van mijn moeder'. Er zijn immers genoeg mensen met moeders met bruine ogen en ook voor hen moet het gedicht een levende verbeelding, vertaling van de werkelijkheid worden. Maar hoe dan ook, dit allemaal in overweging nemende verdient Sharon Evita Bakker inderdaad de hierboven geformuleerde lof!
Hennie Soepboer, medewerkster van de bibliotheek, sprak Sharon Bakker toe. "lk bin sa bliid datsto hjir biste," aldus Hennie Soepboer. "Elts minske hat talinten, talinten dêr't je wat mei kinne. It is de keunst om dêr yndie wat mei te dwaan. Der binnne guon dy't dat net doare. Mar Sharon hat it wol oandoard, sy hat it wol dien. En dêrom bin ik sa grutsk op dy," zo luidden de lovende woorden van Hennie Soepboer. Ze bood daarna het eerste exemplaar van 'Zielsroerselen' aan Sharon Evita aan.
De dichter las daarna de verzen 'Ademloos', over de onbereikbare geliefde, en 'Zoeken'. In het laatstgenoemde vers vraagt ze zich of hoe het is ‘om in het hoofd van een ander te lopen'. Daarna volgde 'Magere liefde'. "Ik heb zelf weinig geluk in de liefde," aldus Sharon als inleiding bij dit vers, "maar ja, ik val ook op homo's en zo en dat gaat natuurlijk niet werken." Het hoeft geen
betoog dat die laatste opmerking veel hilariteit in de zaal verwekte. Daarna volgde 'Houtconstructie', over een in Op 'e Timpe gemaakte zithoek voor de nieuwe Coöp in Stavoren, en tenslotte een vers met de prachtige regel "ik loop op het slechte pad naar huis." Dat 'slechte pad' verliest door de komst van het voorjaar overigens wel zijn dreiging.
"Ik heb intussen al veel proeflezers geronseld," zo kon Sharon ook nog melden, nadat ze na afloop van het voorlezen van de genoemde verzen werd geïnterviewd door Hennie Soepboer. In haar inleidende woord voor de avond had Sharon al gezegd: "Dit is mijn tweede bundel in dik twee jaar en ik heb het gevoel dat ik telkens meer gegroeid ben. Ik zou de hobby van het dichten voor geen goud meer willen missen." Welnu, dat straalt ze ook uit en - belangrijker - dat straalt haar werk uit. Vader Gijs Bakker en moeder Karin Bakker-Mulder kunnen trots zijn op hun oudste dochter. Sharon heeft nog een jongere zus, Anne-Roos (22), die zeer onlangs ondanks haar jeugdige leeftijd al is afgestudeerd aan de opleiding Media en Entertainment aan de Stenden Hogeschool in Leeuwarden en die dus de trots van haar ouders al evenzeer verdient. Met Sharon waren Gijs, Karin en Anne-Roos woensdagavond het stralende middelpunt. En met recht! Een topavond rond een topdichter!
Bron: Workumer krant Friso
<< Terug
|
