Archief:

21 - 06 - 2011 - Nij Mariënacker verovert toppositie binnen zorginstellingen

Jan Pieter Dykstra

De bewoners kunnen hier hun eigen leven voortzetten zoals ze dat gewend waren. Dat is kort en bondig het oordeel van de jury die sterren te vergeven had op het Nationaal Congres Gastvrijheid over Nij Mariënacker uit Workum. En dat sluit aan op de kernomschrijvingen/complimenten die in het juryrapport de grondslag van de toegekende sterren vormen: Aandacht, open instelling, prettige sfeer, prima keuken en veel activiteiten voor bewoners/bezoekers. Deze samenvatting van hetgeen door het personeel van deze zorginstelling in onze stad werd gepresteerd was goed voor het toekennen van vier sterren; voor alle duidelijkheid het maximale aantal te vergeven sterren, en dat geeft de prestatie van het team van Nij Mariënacker nog meer reliëf, of misschien mag ook gesproken worden van glans. Voordat het echter zover was heeft Willem van der Staay het Hoofd Voeding van Nij Mariënacker, chef hofmeester is in andere kringen ook een benaming voor deze functie, heel wat puntjes op de i moeten zetten. Dat is met veel enthousiasme gebeurd, zoveel is uit zijn verhaal op te maken. Toen hij, eindverantwoordelijk voor de ‘finale van de inzending’ van ‘ons’ Mariënacker op 9 juni naar Ede reisde - vergezeld van twee leden van de cliëntenraad, te weten de heer Piet Dekker en mevrouw Aukje Ketelaar - was hij uiteraard nog niet op de hoogte van de uitslag. Begrijpelijk dat er in de maagstreek enige reuring merkbaar was. Een spannend gevoel was onmiskenbaar bij de delegatie aanwezig, want de concurrentie was zwaar en talrijk, circa 200 instellingen hadden zich aangemeld bij de organisatie om een gooi te doen naar een of meer sterren. De zaal was met circa 1000 afgevaardigde ‘concurrenten’ gevuld en wachtte met spanning op het bekendmaken van de uitslag van de jury. Voor Nij Mariënacker, onderdeel van zorggroep Tellens, pakte de uiteindelijke beoordeling als in de aanhef vermeld, dus zeer goed uit, eindigde in de kopgroep om in wielertermen te spreken. Avondrust in Makkum, Skewiel in Oentsjerk en Nij Dekema in Weidum, allemaal ook opererend onder de Tellensvlag, kregen eveneens vier sterren van de vakjury en met dit resultaat is de directie, lees Raad van Bestuur, van Tellens uiterst tevreden.

Nu zult u, lezer, zich afvragen, wat houdt zo ’n ‘sterrenfestival’ dan in. Wel daarvoor is het goed om eerst in de historie van het Nationaal Congres Gastvrijheid te duiken.

Het Koksgilde Nederland is de initiatiefnemer van deze ‘competitie’ en met ruim 2600 leden is het een speler van formaat op het gebied van verantwoord en hygiënisch voedsel produceren, in de zin van consumptiegereed maken. Niemand minder dan Paul Fagel, de patron-cuisinier van restaurant Het Arsenaal in vestingstad Naarden is de president van deze organisatie, en dat is een naam die in culinaire kringen met ontzag wordt uitgesproken. Het gilde, oorspronkelijk een organisatievorm die in de middeleeuwen ontstond als een soort van kwaliteitsinstelling voor vele beroepen met eigen reglementen en ‘ordedienst’ als bewaker van die kwaliteit, en in wiens voetsporen het genoemde Koksgilde treedt, richtte in 2003 het Platform Voedingsdienst op. De bedoeling was om een visie op de voeding in de zorg te ontwikkelen en de positie van de voedingsdienst, de keuken in al zijn facetten, in de zorg te verbeteren, daarbij en passant het grote belang van goed en lekker eten, drinken, te versterken, verbeteren, een hoog niveau na te streven en dat te consolideren. Want van de leden van het Koksgilde werkt circa twintig procent in de zorginstellingen, veelal in de functie van Hoofd Voeding, zoals dus Willem van der Staay, die als logisch uitvloeisel van zijn functie tevens deel uitmaakt van het managementteam van Nij Mariënacker. Anderen zijn facilitair manager dan wel zwaait iemand als chef-kok in de keuken met de pollepels, messen, en andere attributen nodig voor het bereiden van een perfecte maaltijd. In samenwerking met uitgeverij Hermes mocht het Koksgilde het initiatief ontwikkelen om de ‘Food is Care Award’ in het leven te roepen; een bekroning voor de beste voedingsdienst van zorginstellingen in ons land. Deelname is vrijwillig en de kandidatuur moet voor een jury worden verdedigd. Aldus kon in 2004 de eerste Award met die naam aan zorginstelling Den Ooiman in Doetinchem worden uitgereikt. Maar met alleen goed kunnen koken, kom je er niet, aldus de explicatie van maitre-de-cuisine van Nij Mariënacker Willem van der Staay. Eerst is er het – bijna onvermijdelijke - administratieve circuit. Vragenlijsten moeten door de kandidaat, dat is het management van de instelling, worden ingevuld, naar waarheid en beste kunnen/weten, zoals dat heet. Daarnevens wordt een vragenlijst toegezonden aan de cliëntenraad van de instelling, want uiteindelijk draait het om de cliënt, die hier nog als koning wordt beschouwd, wat lang niet van alle sectoren in de dienstverlenende sector kan worden gezegd. De jury huldigt terecht het standpunt dat ook de andere partij moet worden gehoord en neemt beide vragenlijsten uiterst consciëntieus door, vergelijkt en maakt notities. Dan volgt een bezoek aan de instelling van vakmensen, die de titel auditor toebedeeld hebben gekregen in het kwaliteitsborgingsysteem. Zij spreken met het management over de beantwoorde vragen, gaan soms dieper in op bepaalde hen nieuwsgierig gemaakt hebbende antwoorden. Stellen vast waar men een steekje heeft laten vallen en toetsen het geheel ook aan de kwaliteitshandboeken, beleidsplan of hoe men het anders wil noemen, die de instelling voor eigen gebruik heeft opgesteld, rekening houdend met wettelijke voorschriften en eisen, etcetera. Dan volgt dezelfde procedure met een delegatie van de cliëntenraad. De informatie wordt verzameld om te worden uitgewerkt, verder becommentarieerd om uiteindelijk in een resultaat te worden omgezet. Tot slot van zo ’n auditdag schuiven de auditors mee aan tafel om als laatste een praktijkoordeel over het bereide voedsel te kunnen optekenen. Maar niet alleen de kwaliteit van wat dan de pot schaft komt in het journaal van de heren auditors, ook hoe men in de loop van de hele dag is bejegend, hoe het diner wordt opgediend, hoe is de ambiance in de eetzaal, de instelling. Terloops wordt gevraagd naar de verstrooiing die men bewoners en bezoekers biedt, of kan bieden. Al die zaken spelen een rol in het uiteindelijke resultaat. En dan is het afwachten geblazen.

Voor Willem van der Staay en zijn helpers, circa 13 bevlogen medewerkers die als parrtimer hun beste beentje voor Nij Mariënacker voorzetten en dagelijks voor circa 110 personen een maaltijd vervaardigen, kan het schildje met vier sterren dan ook als een bekroning van hun inzet worden gezien.Voor de bewoners en gasten is het een vertrouwd idee dat ze er op mogen rekenen een klassemaaltijd op het bord te krijgen, die met de nodige liefde voor het vak is bereid en waaraan zorg is besteed. Voor Willem van der Staay vormen de sterren een prachtige opsteker en hij ziet het als een bewijs van de goede weg die hij nu ruim twee en half jaar geleden bij zijn aantreden in Nij Mariënacker insloeg. Het gelukte hem met zijn medewerkers om de vroeger in deze instelling ter ziele gegane keuken, misschien ook toen al bezuinigingsdrift van de overheid, nieuw en nu uiterst succesvol leven in te blazen. En binnenkort, aldus een laatste mededeling van een trotse Van der Staay, die eerder de pollepel zwaaide in Avondrust Makkum en totaal wel ongeveer 25 jaar horeca-ervaring heeft, gaan wij voor een twintigtal Workumers ook het fenomeen tafeltje-dek-je daadwerkelijk uitvoeren. In totaal zullen wij dan een klantenkring van 130 personen bedienen.

Dat de Raad van Bestuur het behaalde resultaat waardeert, blijkt uit de op woensdagmorgen 15 juni gehouden receptie, waarop nog eens in informele sfeer terug werd gekeken naar deze competitie waarin Nij Mariënacker tot de top van de zorginstellingen wist door te dringen. Het welkom kwam van de lippen van Hoofd Voeding Willem van der Staay, die in vogelvlucht de tientallen aanwezigen, veelal bewoners van het instituut, wegwijs maakte in de procedure die tot dit succes heeft geleid.Namens het bestuur en de cliëntenraad werd het managementteam gefeliciteerd met het behaalde resultaat en er was een fraaie ruiker voor de voor het succes verantwoordelijke medewerkers. Het samenzijn werd onder het genot van een hapje en een drankje voortgezet tot omstreeks noen, want voor veel bewoners is dat het tijdstip dat zo ongeveer ‘jin de mage begjint te jokjen’ en werd de praktijk van alledag weer leidend.

Tot slot en voor een goed begrip van de competitie: van de ruim tweehonderd mededingers kregen uiteindelijk drieëndertig instellingen vier sterren toebedeeld, waarvan dus Tellens met vier van haar instellingen in die top van het klassement is terechtgekomen. Zo ’n klassering bereiken is een prestatie, haar te consolideren en eventueel verbeteren is een opdracht die moeilijker is te volvoeren, maar het enthousiasme van het team van Nij Mariënacker gaat ervoor om de nu veroverde positie waar te maken in een volgende sessie.