19 - 03 - 2011 - Kleine Kapiteins op vuurtoren!
Van de geschilderde lambrizering in twee kleuren blauw tot het weefgetouw in de woonkamer... Van de bokken-schedel tot de wilde kittens in Reid's werkplaats... Alles vonden de veertien Kleine Kapiteins afgelopen woensdag adembenemend en vooral "vet cool!".
De moeders zeiden het al, toen ze de kinderen bij werf de Hoop kwamen brengen: "We zijn jaloers op jullie: jullie mogen straks naar de vuurtoren. Daar zijn de meeste Workumers nog nooit binnen geweest!" Na een wandeling over de lange dijk langs it Soal arriveerden 14 Kleine Kapiteins bij de vuurtoren. Reid en Cornelie stonden al op de uitkijk. De groep werd in tweeën gedeeld. De ene groep mocht eerst met Reid mee, in de vuurtoren. En natuurlijk er boven op! De andere groep stapte in het schouwtje achter de vuurtoren, en Cornelie boomde naar de overkant van het meertje. Daar liet ze alle gebouwtjes van binnen en van buiten zien. En we maakten kennis met alle dieren: de bok Durk, alle geiten, kippen, grote en kleine poezen en twee bijenvolken.
Leefwijze
Reid en Cornelie leven op een manier die wij heel bijzonder vinden. De hele dag zijn ze druk met het landgoedje achter de Hylperdyk beheren. Al het onderhoud, van land en gebouwen en gereedschappen, doet Reid zelf. Hij heeft een sprookjesachtige werkplaats, met allerlei ouderwetse gereedschappen en zelfgemaakte hulpmiddelen. Er is een moestuin waar ze het hele jaar van eten. De kippetjes leggen eieren, de bijen verzamelen honing. En de berkenboom wordt afgetapt om berkenwijn van te maken. Ze hoeven bijna nooit naar een winkel en zorgen helemaal voor zichzelf, en voor het stukje aarde waar ze leven.
Pruimtabak
In het huisje waar de vuurtoren aan vast zit vielen de monden open van verbazing. De kinderen herkenden voorwerpen van hun beppe en uit de antiekwinkel. En waar was de televisie? O, die is er niet. Nou, als zij thuis geen televisie zouden hebben, dan zouden ze die zelf gaan uitvinden en inelkaar zetten... Toen drie trapjes op naar het dakterras van de vuurtoren, langs allerlei spannende kamertjes met oud speelgoed, heel veel boeken en leuke knutsels. Wat een mooi uitzicht en wat een boel wind, daar boven op de toren.
Reid vertelde dat jongens vroeger moesten gaan werken als ze twaalf waren. Mee gaan met een vissersboot bijvoorbeeld. Dan kregen ze van hun moeder een koperen doos met pruimtabak, zodat ze aan boord een pruimpje konden wegkauwen. Reid had nog zo'n tabaksdoos in z'n broekzak. De Kapiteins keken hem een beetje verdwaasd aan; op een vissersboot werken als je 12 bent? En wat is pruimtabak in vredesnaam?!
Stop, molen, stop
Ja, ze kregen een boel om over na te denken woensdagmiddag, die veertien stoere kids. Want op de werf, voordat we naar de vuurtoren liepen, had Mindert Wijnstra een verhaal verteld over de zoute zee. Waarom is de zee eigenlijk zout, had ie gevraagd. En toen had hij met handen en voeten en een kist en een ouderwetse koffiemolen uitgelegd waarom de zee zo zout is. Ik ga hier niks over verklappen. Maar als je een Kleine Kapitein tegenkomt, dan moet je er maar eens naar vragen.
Alle foto's van ons bezoek aan de vuurtoren vind je via de website van werf De Hoop: www.werfdehoop.nl
Marijke Katsburg
<< Terug
|
