12 - 12 - 2020 - Toen er nog 'echte' winters waren (II)
Ineke Mulder-Grasman
In de Workumer krant Friso van vorige week dinsdag 1 december jl., werd de winter beschreven die toen nog 'echte' winters waren. Niet alleen bij mijn vader Houke Grasman, maar ook bij de toen zittende bestuursleden van IJsclub Workum, begon het hart sneller te kloppen als de temperatuur onder het vriespunt kwam. Ik benoem hier Ynte Huitema, voorzitter van de ijsclub, altijd op de fiets en in een Engelse schipperstrui, nee een jas heb ik hem niet zien dragen of het moest een colbertjasje zijn. Thiemen Visser, penningmeester, die alles tot op de cent nauwkeurig bijhield en Eeuwe Riemersma de secretaris, zijn notulen van de jaarvergadering, de wedstrijdverslagen en het jaaroverzicht werden correct, met pen, aan het papier toevertrouwd. Willem Boersma en Hisse Bremer, waren benoemd als 'algemeen' bestuursleden, maar niet van ondergeschikt belang, nee zeer zeker niet. Tal van taken waren aan Willem en Hisse toebedeeld, die zij met 'folle nocht & wille' uitvoerden. Als de baan vertrouwd was en er geschaatst kon worden, stonden wedstrijden voor de kinderen, maar ook het ledenkampioenschap voor dames en heren, als wel een estafette op de agenda. In de kantine, nu het materialenhok, brandde de kachel en was er warme chocolademelk. Bij grote tochten kreeg de ijsclub warme chocolademelk, in melkbussen, rechtstreeks van de melkfabriek, nu Friesland Campina geleverd.
Hisse Bremer was de man die voor de aanvoer van melkbussen met hierin de warme chocolademelk regelde. Tal van tochten werden in samenwerking met aangrenzende ijsclubs uitgezet en verreden. Zo ook een toch naar Makkum die de boeken in is gegaan als een pittige tocht. Door kistwerk was er geen sprake van een gladde ijsvloer. Menigeen kwam verhaal halen in Café Restaurant Séburch, alwaar de bovenzaal van John en Klaske Opmeer vaak diende als start en finish plaats. Het kwam zelfs tot enige schermutselingen waarbij voorzitter Huitema het moest ontgelden.
Gelukkig liep alles met een sisser af, al was dit natuurlijk wel voer voor de journalisten. Gelukkig was er toen van facebook geen sprake zodat het incident niet online was te volgen. En zo zijn er nog vele verhalen,die al of niet beschreven zijn, te vertellen. Verhalen die om een vervolg vragen, een vervolg met de hoop op een 'echte' winter, ook voor de nu zittende bestuursleden van IJsclub Workum
Bron: workumer krant FRISO
<< Terug
|
