18 - 01 - 2011 - Kunst Tine van der Werk "leeft".
Albert Schootstra
Hoe de dromen van een vader werkelijkheid worden in het werk van de dochter. Zo kan in het kort het verhaal worden samengevat van Tine van der Werk-Hoekstra (73) en wijlen haar vader Jan Hoekstra. Dit verhaal, of in ieder geval het vervolg daarop, heeft nu - om daar eerst even mee te beginnen - geleid tot een prachtige tentoonstelling in Nij Mariënacker. Tine van der Werk exposeert daar ruim twintig aansprekende schilderijen. En het 'kunstgen' heeft Tine van der Werk zeker meegekregen van haar heit. Deze Jan Hoekstra, afkomstig uit Franeker, was brugwachter op de Claercampsterbrêge tussen Burdaard en Dokkuur. Hier, tussen deze twee plaatsen, werd Tine ook geboren. Jan Hoekstra was een echte kunstenaar. "Heit wie autodidakt en syn grutte hobby wie tekenje," aldus dochter Tine. "Mar skilderjen, en dat woe er ek wol graach, wie swier foar kim, want hy wie kleureblyn. Ik hole kim wolris troch kleuren oan te tsjutten, mar it slagge dochs net. Heit moast kim beheine ta tekeningen."
Aan het einde van zijn leven kwam Jan Hoekstra nog in Workum wonen nadat hij bij Tine en haar man Wiebe had gezien hoe mooi het hier is. Hij overleed in 1997 op de leeftijd van 94 jaar. Tine: "By syn tekenspul fûn ik doe in doaske oaljeferve." Het leek een soort vingerwijzing om het zo te zeggen en het inspireerde haar in ieder geval tot het nemen van schilderles. Hierbij speelde ook een rol dat Jan Visser, van de vroegere fietsenzaak en een vriend van Wiebe en Tine van der Werk, op het punt stond schilderlessen te gaan volgen bij Antsje van der Werf, kunstschilder in Wûns. "Wêrom giest net mei?" zo vroeg Jan aan Tine. Aldus geschiedde en zo werd de droom van de vader realiteit in het werk van de dochter, meer in het bijzonder in de prachtige tentoonstelling die men nu in Nij Mariënacker kan bezichtigen. De expositie is nog te zien tot en met maart tijdens de gewone openingsuren van Nij Mariënacker en is een bezoekje (ook van mensen van buiten het bejaardencentrum) meer dan waard. Tine van der Werk weet namelijk haar innerlijke wereld - althans zoals schrijver dezes die vermoedt, tijdens het interview komt een opgeruimde, vrolijke en bovenal vriendelijke vrouw naar voren - te verbeelden in de kleurrijke manier waarop ze haar objecten en landschappen vormgeeft en dat levert een zeer aansprekende expositie op. Zeven jaar volgde Tine van der Werk de lessen van Antsje van der Werf en daarna genoot ze nog een jaar tekenles van Henk Jorritsma, de man die zijn talenten onder meer zo mooi omzet in werk (decors en een portret van dirigent Jan Brens) voor het mannenkoor Laus Deo. "Mar ik gie dochs wer nei de kleur," aldus Tine van der Werk. "En dat wie absolüt net om Jorritsma, hear, mar tekenje befredige my op it lêst dochs net hielendal. It wie, sis mar, myn ding net." Tine van der Werk exposeerde eerder al in Petten, een zeer geliefde vakantiebestemming van haar en haar echtgenoot Wiebe. Ook hing werk van haar op een expositie van vier leerlingen van Antsje van der Werf in het bejaardencentrum Huylckenstein in Bolsward. De afgelopen tijd werd er bij haar steeds vaker op aangedrongen om ook eens in haar eigen Workum te gaan exposeren. Ze wendde zich zodoende tot de verantwoordelijken in Nij Mariënacker en zo kwam de expositie tot stand.
Wiebe van der Werk komt oorspronkelijk uit Burdaard. Het echtpaar kwam in Workum wonen toen Wiebe, in het midden van de jaren zestig, werk kreeg als kaasmaker op De Goede Verwachting - de `suvelfabryk'. En Workum bleek voor de Van der Werks een 'boppeslach', zodanig dat ook de ouders van Tine hier tenslotte nog kwamen wonen. Het echtpaar heeft drie kinderen, een getrouwde zoon in Workum, een zoon in Rotterdam en een dochter in IJlst. Op de tentoonstelling is "in oersjoch te sjen fan tsien jier skilderjen," zegt Tine van der Werk. Welnu, het is al gezegd, de schilderes kan trots zijn op wat ze gepresteerd heeft en het is heel fijn dat alle Workumers daarvan nu kunnen genieten. "Ik ha gjin terra en ik ha ek gjin bepaalde stijl," zo vertelt ze verder over haar werk. "Eins bin ik dêr te nijsgjirrich foar, as ik wat dien haw yn it skilderjen dat moat ik veerris wat nijs prebearje, nije ûntdekkingen dwaan, ik wol net hieltyd by itselde bliuwe. Ik sil net nei it abstrakte gean, dat wol ik net, mar de lêste tiid wurd ik wol losser yn it skilderjen, je moatte wat doarre." Die losser wordende stijl is op de tentoonstelling duidelijk te volgen omdat Tine van der Werk de (meeste van haar) schilderijen - allemaal olieverf -van een jaartal heeft voorzien. Nu ze geen les meer heeft schildert ze minder dan vroeger. Dat heeft uiteraard ook te maken met het feit dat ze in het kader van die lessen geen opdrachten meer hoeft te doen. "Ik skilderje no allinne noch as ik der echt in hiel soad nocht oan haw," zo vertelt ze. Maar haar liefde voor de kunst is onverminderd groot. "Ik hâld sa fan dy wolken en fan it wetten" verzucht ze. Welnu, die liefde is in de expositie terug te zien.
Tine van der Werk komt oorspronkelijk uit een schippersfamilie. Haar pake Marten Hoekstra was kapitein op een Stânfries-boot die op Amsterdam voer. Een prachtig gerestaureerd exemplaar van een dergelijk Stánfries-rederijschip is nu nog te vinden in de Museumhaven in de binnenstad van Leeuwarden. Tine van der Werk noemt het een klein schip, wat natuurlijk ook zo is, maar in vergelijking met de tientallen skûtsjes die in de vooroorlogse jaren in ons gewest voeren is het een gigantisch schip. De Stânfries-kapiteins hoorden in die tijd dan ook tot de boegbeelden van de Friese schipperij. Dat laatste evenwel kon niet voorkomen dat pake Marten met `zijn' schip op een gegeven moment strandde voor de kust van Gaast. De Gaasters, wellicht geassisteerd door de tot 1941 in dat dorp gestationeerde reddingboot, een roei-zeilvlet, slaagden er echter in hem en zijn bemanning uit hun benarde positie te bevrijden. Gaast en Workum liggen niet ver van elkaar en zo lijkt op een bepaalde manier een cirkel weer te zijn rondgekomen. Enfin, dat zijn bespiegelingen die niet voor de krant zijn maar die daarentegen in de kunst - in een wereld die eigenlijk wat boven het 'gewone leven' uit gaat - ook zo vaak aan de orde komen. Intussen toont Tine van der Werk zich dienstbaar aan die kunst en dat heeft een prachtige tentoonstelling opgeleverd. Klasse!
Bron: Workumer Krant Friso
 
foto's Henk Gorter
<< Terug
|
