09 - 05 - 2019 - Zij offerden hun leven
 Foto en tekst Henk Gorter
Afgelopen zaterdag 4 mei is tijdens de dodenherdenking ook aandacht besteed aan het in 2015 opgerichte monument aan de Aldedyk. Er werden bloemen gelegd ter herinnering aan de zes vliegeniers die in 1943 dichtbij de Aldedyk zijn gecrasht. Interessant detail zijn de foto’s bij de oorlogsgraven. Onlangs is de originele foto van William Thomas Lewis geplaatst. Men is nu nog bezig om de foto van H.E.Howsam te bemachtigen zodat bij ieder graf een foto is geplaatst. Foto vanaf links Jan Pieter Dykstra, Johannes Hoekema en Gerrit Kemker.
Indrukwekkende 4 mei in Workum
'leder mens moet altijd voor de vrijheid blijven vechten'
Ebo Reitsma
Zaterdag 4 mei herdacht ook Workum. Zelfs op twee plaatsen: zowel bij het Lancaster Monument aan de Aldedyk, alsook in Workum op de algemene begraafplaats was er een herdenking. In Workum vertrok vanaf het Verzetsmonument in Thomashof de Stille Tocht naar de algemene begraafplaats, voorafgegaan door de trommelaars Richard en Menno Kuipers. 'Stille Tocht' met hoofdletters geschreven, want het is inmiddels een begrip geworden in Workum.
En niet alleen doen ouderen mee, ook traditie is de deelname van kinderen. Na hun eigen herdenking bij het Verzetsmonument op 25 april konden ze nu deelnemen aan de algemene herdenking. En dat gebeurde waardig. Niet altijd zijn de volwassenen zo stil als dit keer de kinderen wél waren. In zekere zin ontroerend was ook dat tijdens de stille tocht de klok van de St. Getrudis begon te klinken. Daar was eigenlijk niet meer op gerekend omdat deze klokken momenteel worden gerestaureerd. Toch zag klokkenluider Westra kans om voor deze ene keer de zaak weer aan het luiden te krijgen. Hoe mooi. Op de algemene begraafplaats liep de stoet een slag over het kerkhof, waar bij sommige paden bordjes stonden met daarop de namen van in de oorlog gesneuvelde Workumers. De kinderen legden bij de graven van deze mensen zelf meegebrachte bloemen. De plechtigheid bij het Oorlogsmonument begon met The Last Post, gespeeld door trompettist Siebe Bokma. Na de 2 minuten stilte klonk het Wilhelmus. Daarna werden de gedichten voorgelezen die ook in de Friso van vorige week stonden afgedrukt. Gedichten gemaakt en voorgedragen door Marlon Overwijk, Roos Deinum, Emma Jule Drent en Sanne Kalsbeek. Ook waren er kinderen bij het leggen van de krans: Marrit Boele en Esmee de Vroedt deden dit samen met Lianne van der Wal, als raadslid de gemeente Súdwest-Fryslân vertegenwoordigend.
Zij hield ook een korte toespraak met daarin een opmerkelijk en wáár citaat "Het tegenovergestelde van liefde is niet haat, maar onverschilligheid." Het geeft weer dat vrijheid - en daarmee respect voor en het kunnen en willen luisteren naar een ander - niet van- zelfsprekend is: daar moet ieder mens altijd voor blijven vechten. En dan in eerste instantie vechten in je gedachten en niet met wapens (ook al kan dat laatste niet altijd worden vermeden - zie de afloop van de beide wereldoorlogen). 'Luisteren' is dus een essentiële voorwaarde om in gesprek te blijven met anderen. Luisteren kon op 4 mei ook tijdens het herdenkingsconcert in de Doopsgezinde kerk. Daar trad het Berlage Saxophóhe Quartet op, samen met schrijver Jan Brokken. Laatstgenoemde droeg voor uit eigen werk, daarbij becommentarieerd door het kwartet. Dat speelde werken van Moessorgsky, Erwin Schulhoff en als laatste het 8e strijkkwartet van Dmitri Shostakovich in een prachtige bewerking van Peter Vigh, één van de musici van het kwartet. Zowel de voordracht van Jan Brokken alsook het
spel van de musici maakte diepe indruk. Zij behoren zeker tot de top van Nederlandse musici. Hun interpretatie van het werk van Shostakovich was huiveringwekkend mooi.
Het gebeurt niet vaak dat een bewerking even fraai is als het origineel. Dit keer was dat het geval: de heftigheid van sommige passages klinken met een saxofoon scherper en misschien daardoor nog dramatischer dan met strijkers. En het tot in het onhoorbaar wegvloeien van de laatste slottoon, dat kan alleen maar met een klarinet en met een saxofoon gebeuren. Eén van de beste ensembles die ooit in Workum heeft opgetreden. Een memorabel slot van een gedenkwaardige avond. Met dank aan allen die hieraan hebben meegewerkt! Bron: workumer krant FRISO
<< Terug
|