Archief:

07 - 07 - 2017 - Janet Huisman 40jaar in de zuivel

Haar eigen boeiend verhaal

Janet Huisman 40jaar in de zuivel
Voorwaar een prachtig jubileum! Hier vertelt ze hoor eigen verhaal over deze periode. We geven het woord aan de jubilaresse.

Toen ik in 1977 eindexamen van de MAVO had gedaan, wist ik eigenlijk nog niet precies wat ik zou gaan doen. Maar in juni stond er een vacature in de Friso dat er opde fabriek een administratief medewerker op de Melkgeld administratie werd gezocht. Ik heb een brief geschreven met als referenties mijn leraar van de lagere school en mijn vader die toen ook al op de fabriek werkte.
Ik werd op gesprek gevraagd en een week later, op 3 juli, had ik de baan.

Toen begon het en verdiende ik mijn eigen geld. We hadden het druk op kantoor met het invullen van de bestelbonnen wat een van de hoofdtaken was. Want bijna iedere boer bestelde producten bij ons. De melkveehouders klemden deze tussen de deksels van de melkbussen en die werden dan meegenomen, samen met de melk, door de melkrijders naar de fabriek.

Wij verwerkten de bestelbonnen door middel van het invullen op bestellijsten. Die bestond uit allerlei soorten producten waaronder flessen melk, vla, yoghurt, bloempap, gortpap, boter, kaas en kratten Rivella. Deze waren zomers niet aan te slepen omdat de boeren dan aan het hooien waren en de dorst moesten lessen. En ook nog producten zoals neomoscan (vloeibaar, schuimvrij reinigings- en desinfectiemiddel voor de voedingsmiddelenindustrie, red.), niroklar (zuur reinigingsmiddel voor de levensmiddelenindustrie, red.) en loog die gebruikt werden voor de schoonmaak.

We pakten de specificatie van de melkgeld afrekeningen in en die namen de chauffeurs mee naar de veehouders wanneer ze de melk weer ophaalden, In februari 1979 viel er veel sneeuw en langs de Spoardyk was er een heuse sneeuwberg waar je net omheen kon. Ook gaf het vele problemen voor de chauffeurs om de bussen melk op de fabriek te krijgen. We werkten op de zaterdagmorgen en belden dan de bestelde kaas door die de kaashandelaren vrijdag in Leeuwarden via directeur Beetstra bestelden. Daar werd de boter- en kaasprijs vastgesteld.

Een erg leuke periode op een afdeling waar juffrouw Cox de scepter zwaaide. Toen ze in 1982 de vutgerechtigde leeftijd van 62 jaar bereikte heb ik de telefoon- en receptiewerkzaamheden van haar overgenomen. In die tijd kwamen geregeld collega's langs die dan een sigaretje ophaalden van kantoor, want die hadden we altijd op voorraad in een kast. Wij hadden het ook erg druk met de telefoon. Veehouders die belden dat ze penicilline in de melk hadden, storingen aan de tank of de mededeling wanneer de controleur langs kon komen. Als we een operator van de technische dienst of het pakhuis nodig hadden, deden we dit via een pieper- oproepsysteem.

We hadden elk jaar een landelijke kaaskeuring van de Koninklijke Nederlandse Zuivelbond FNZ en als we met de kazen in de prijzen vielen kregen we een envelop met inhoud. De uitzendkrachten kregen hun verdiende geld nog in enveloppen die dan werden klaargemaakt op kantoor. De medewerkers betaalden een dubbeltje voor hun koffie of soep. De dubbeltjes die uit de automaat kwamen telde ik en deed ze in een jute zakje dat dan verzegeld moest worden en dan bracht ik dit zakje naar het postkantoor.

Ook was er een bestuur van De Goede Verwachting dat regelmatig vergaderde. Wij schonken dan de koffie in tijdens de vergadering en we smeerden de broodjes met roomboter uit eigen botermakerij en belegden die met de eigengemaakte Goudse kaas. Die kregen de heren dan tussen de middag. In die tijd stonden er zelfs nog sigaren en sigaretten op tafel. In Workum stopte eind 1981 de ontvangst van bussen melk. We gingen over op de melktanks en de melk werd opgehaald door RMO's (Rijdende Melk Ontvangst).

Een hele nieuwe methode. Ook een hele verandering was de tijd dat de we de eerste computers op kantoor kregen in de jaren tachtig. Daardoor veranderden onze werkzaamheden en veel handmatig werk werd vervangen door de computer. In deze tijd kunnen we ons het werk zonder computer niet meer voorstellen. Tot 1985 was de heer Beetstra de directeur. Daarna kregen we in een zeer korte tijd meerdere directeuren aan het bewind en dat bleek niet altijd goed te harmoniseren, tot in april 1986 de heerJ.

de Vries tot algemeen directeur werd benoemd. Er was weer rust in Workum en we realiseerden jaar op jaar de hoogste melkprijs van Nederland. Na de eeuwwisseling zijn we uitgegroeid tot een van de modernste fabrieken in Nederland en tot de grootste van Europa.

Ik nam zitting in het bestuur van de personeelsvereniging waarmee we vele leuke personeelsfeestjes hebben georganiseerd en natuurlijk in december het Sinterklaasfeest voor de kinderen en de kerstborrel bij café Spoarsicht. En tot op heden vervul ik nog steeds deze functie.

We zijn een paar keer gefuseerd met andere fabrieken en dat was dan wel eens verwarrend met het opnemen van de telefoon, omdat er dan ook weer met een nieuwe naam opgenomen moest wor den. Het jarenlange, vertrouwde zelfstandige 'De Goede Verwachting' veranderde door de fusies in de namen Twee Provinciën, Friesland Foods en nu het huidige FrieslandCampina Workum. 'Goedemorgen/middag' is ook iets waarover je gemakkelijk struikelt. Je wilt je nog wel eens vergissen.

Door de jaren heen heb ik naast mijn hoofdtaak als receptioniste/ telefoniste verschillende werkzaamheden gedaan op de financiële afdeling, waaronder de laatste jaren de urenregistratie. Jammer genoeg zijn veel van deze werkzaamheden gecentraliseerd. Ook hadden we een hele hechte groep collega's van wie er nu nog een paar in Workum werken. Maar het blijft een afwisselende baan op een hele mooie productielocatie waar ik nog elke dag met veel plezier naar toe fiets.

Bron workumer krant FRISO