Archief:

26 - 10 - 2016 - Strontweek: Draaiwinden, regen en kilometers jagen en bomen

Strontweek: Draaiwinden, regen en kilometers jagen en bomen

Marcia de Graaf

Liereliet zong de bemanning van de stront-, beurt- en visserijschepen vorige week maandag uit. Iedereen in de havenkom genoot van de muziek, de herfstzon, het verslag van Gjalt de Jong en de spannende start. Omdat er vorig jaar te laat gestart was besloot Reid, geheel onverwachts, drie minuten eerder “En nou, oprottuh!” te roepen, gevolgd door het startschot. Daar gingen ze, de authentieke vissersscheepjes en -schepen. Een uur later vertrokken de strontschepen, gevolgd door het Beurtveer.

Wie wist wat hen te wachten stond? Het was één van de zwaarste edities ooit. De wind veranderde telkens van richting en wanneer je net je zeilen gereefd had, was het opeens weer windstil. Daar bovenop waren er ook nog eens nog flinke regenbuien.

Strontrace

Er was een nieuwe, en dus onbekende, route voor de Strontrace. Nadat toch de traditionele route gevaren zou kunnen worden door uitstel van vervanging van de brug bij Hillegom, brandde de zondag voor de start de aandrijfmotor van deze brug uit. En dus moest de race alsnog via de noordelijke ringvaart. Het weer begon rustig maar al gauw sloeg het om. De Verwisseling kwam als eerste aan in Warmond. De achterhoede had het zwaar. Ondanks dat de Verwisseling op de terugweg eenmalig werd ingehaald door de Rust na Arbeid (omdat het schip niet onder een brug door paste wat de laatstgenoemde wel lukte), werd dit schip uiteindelijk toch de winnaar van de lichte klasse van de Strontrace. Zij waren simpelweg niet bij te houden, al kwam de Rust na Arbeid wel in de buurt. In de zware klasse won de Willem Jacob. De Anna Mijntje uit de zware klasse haalde helaas het feest op donderdag niet, maar werd vrijdagochtend met luid applaus verwelkomd in de haven van Workum. De officiële prijsuitreiking was vanwege de later binnenkomende schepen uitgesteld tot na het feest. 's Middags kwam de Catherina Anna als laatste van de lichte strontrace binnen, helaas het laatste stuk toch op de motor; ook zij werden warm onthaald. Enkele verkeerde beslissingen zorgden ervoor dat ze, zoals ze het zelf omschreven, meer 'een marathon met een schip achter zich aan' hebben gelopen dan te hebben gezeild. De winnende schipper van de lichte klasse loofde dan ook al die schepen die het veel zwaarder hadden gehad dan hij en zijn bemanning. Diezelfde middag bracht een afgevaardigde van het Zeilvaartcollege de bloembollen bij Mariënacker.

Beurtveer

Ook de zeventien schepen van het Beurtveer hadden een barre tocht. De natuurelementen waren aan alle kanten voelbaar. Soms moest er voor anker worden gegaan, omdat het echt te hard ging. Iets na vijf uur op woensdagochtend finishte het eerste Beurtschip 'de Overwinning', midden in een hoosbui. Meerdere beurtschepen moesten jagend weer terug it Soal in, omdat de wind vlak voor de haven draaide naar tegenwind. Met de binnenkomende schepen kwamen op het wedstrijdschip de Oude Piet steeds meer verhalen binnen. Van de onvoorspelbare winden, maar ook de goede sfeer aan boord. De bemanning bestond uit ervaren en minder ervaren leden, inclusief passagiers, en net als bij de strontrace en visserij, ook veel jonge zeilers.

Het eerste binnenkomende schip werd na beraad van de wedstrijdleiding, tevens de winnaar. Nummer twee werd de Waterwolf, en nummer drie de Hollandia.

De Visserijweek wordt uitgebreid beschreven in het artikel over de Visserij. Meer spannende avonturen zijn na te lezen en te bekijken op strontweek.nl en op de facebookpagina van Zeilvracht en de Visserij Vereniging Workum.