Archief:

26 - 02 - 2016 - Workumerjeugd in Elfstedenhal

Workumer jeugd in Elfstedenhal

Onvergetelijke schaatsdag

Durk de Boer

Een complete verkeersopstopping was er afgelopen donderdagmorgen circa 9 uur te zien op de Spoardyk vlakbij sportcentrum de Rolpeal. Vier grote dubbeldekkers stonden daar geparkeerd en ze wachtten op de schaatstalenten uit Workum. Die schaatstalenten waren de bovenbouwgroepen van de basisscholen uit Workum. We spreken, na een telling later, over meer dan 250 jongens en meisjes. Gedisciplineerd kwamen ze in colonne aanlopen. De Ludgerusschool vanuit het noorden en lt Finster en De Pipegaal vanuit het zuiden en westen van de instapplaats. De begeleiders van de IJsclub Workum hadden daarna weinig moeite om de enthousiaste sportjeugd op hun plek in de bestemde bussen te krijgen, zodat precies volgens planning de tocht naar Leeuwarden kon worden begonnen. Ongeveer 40 minuten duurde deze 'feestroute', maar gelukkig hadden de begeleiders nog wel aandacht voor de informatie die over deze ijsmorgen nog moest worden meegegeven aan de jonge schaatstalenten uit Workum. Eenmaal in de ijshal was er geen houden meer aan en konden de medewerkers van de Leeuwarder Elfstedenhal niets anders meer doen dan de poortjes openzetten die toegang gaven tot de baan waar de ijsmachines nog bezig waren om een perfecte ijsvloer neer te leggen. Even later bleek dat dit niet voor niets was geweest, want toen 'vlogen' de eerste schaatser en schaatsters met hun stempelkaart in de hand het ijs op om hun rondjes van de Elfsteden-clinic te gaan afleggen. Sommigen breeduit schaatsend, anderen krabbelend en weer anderen zo nu en dan steun zoekend bij de kussen omranding van de baan. En dan waren er ook die de hand zochten van de juffrouw of de meester die al even enthousiast mee schaatsten!  Steeds was het een prachtig schouwspel wanneer de kinderen de stempelpost van de beroemde stempelaar Willem Boersma na derden en deze dan handen en voeten te kort kwam om de stempel op de uitgestoken kaarten te drukken. De hulp van enkele ijsclubbestuurders was dan ook meer dan welkom, erkende Willem later, want sommige kinderen passeerden hem wel veertig keer voor een stempel. Vaak paste het stempel niet meer op de kaart, maar op hoofd en handen was ook plek genoeg, zo vonden de jonge ki lometer verslinders!
Niet alleen de wedstrijdbaan was veroverd door de jeugd uit Workum, maar al snel was ook het ijs op het binnenterrein een plek waar gespeeld, geschaatst en vooral plezier gemaakt kon worden. Van de tientallen schaatsbeugels (vervanger van de bekende stoel) werd gretig gebruik gemaakt. De schaatsbeugel werd weer aan de kant gegooid als men de schaatsbeweging meester was.
Een opmerking van een leerkracht was dat het super was om te zien hoe snel de kinderen zich dit 'vak' eigen maakten! Met overvolle stempelkaarten en blauwe plekken van de valpartijen moesten de kinderen om circa twaalf uur letterlijk van het ijs geveegd worden om buiten de baan in de chaos van schoenen, jassen en tassen hun eigendom terug te vinden. Toen dat eenmaal gelukt was werd de terugreis naar Workum weer ingezet. Na  4 uur ijsplezier stopten de bussen weer op de Spoardyk in Workum en zochten de leerkrachten en kinderen moe maar voldaan en in het bezit van een prachtig diploma voor het volbrengen van hun alternatieve Elfstedentocht de school weer op. De 'tocht der tochten' was uitgestippeld door de plaatselijke IJsclub Workum en mogelijk gemaakt door vele sponsoren die bijdroegen in de kosten.   

Bron: workumer krant FRISO