Archief:

23 - 03 - 2010 - 60 jaar getrouwd!!

Hij komt uit Rotterdam en is geboren onder de rook van de wijk en de voetbalclub Feye­noord, toen hij zich in Workum vestigde werd hij direct lid van voetbalvereniging in deze plaats. Sport trok Gerard en zijn vrouw had er vrede mee, gunde haar man de wekelijkse wedstrijd, de trainingavonden en had er ook vrede mee dat Gerard van der Bijl zich ook op andere terreinen manifesteerde. Een speciale plaats nam het zich begeven op het sociale werkveld in. Gerard kon niet over onrecht en heel vaak heeft hij in zijn werk men­sen en medewerkers bijgestaan om de juiste weg te vinden in een woud van bepalingen waar je vaak als gewone man/vrouw maar heel moeilijk uit kon komen.

In het kader van de zogenaamde Arbeidsdienst was Gerard van der Bijl in Workum verzeild geraakt. Hij werd daarbij gele­gerd in het arbeidskamp aan de Aldewei. Van der Bijl was niet de enige die in het kader van de Arbeidsdienst een plaats kreeg in Workum en een tijdlang werd gestationeerd in het genoemde kamp. In de loop der tijd werden de eisen steeds zwaarder en begon het deelnemen aan de activiteiten in het kamp zijn glans te verliezen. Dat was voor­al het geval toen er aan de bepalin­gen een politiek tintje werd gege­ven. Het gevolg daarvan was dat in een nacht het kamp leegliep en de bewoners zochten naar onderduikadressen. Zo kwam Gerard van der Bijl als onder­duiker bij de familie Jellesma terecht.

Niet meer wonend in het kamp en juist in die tijd trof Gerard Sjoeke van der Baan, het klikte tussen beiden en het werd ver­kering en later stond er een trouwpartij op het programma. Dat is nu op 22 maart precies zes­tig jaar geleden.

Gerard kreeg een baan op de in de volksmond als” âlde fabryk “ be­kendstaande melkfabriek, toen gevestigd op de plaats waar nu twee supermarkten zijn verre­zen.

Gerard van der Bijl werd aange­steld als kaasmaker. Iets later trad deze kaasmaker in dienst bij De Goede Verwachting. Ook hier zette hij zijn werkzaamheden in de kaasmakerij voort.

Bijbanen werden onder meer het deelnemen aan de activiteiten in de vakbeweging NVV, door fusie werd dit later FNV. Gerard stort­te zich in de werkzaamheden die zijn lidmaatschap van de vakver­eniging met zich meebracht.

Hij volgde cursussen om zich nog beter een weg te kunnen banen door de vele problemen die het werk als vertegenwoordiger van een vakvereniging met zich mee­bracht. Gerard was bijzonder sociaal ingesteld, hij kwam op voor de belangen van collega’s hielp anderen bij het invullen van vragenlijsten. Bij dit alles kwam hij ook regelmatig op voor de ouderen. Later kwam Gerard van der Bijl ook in de politiek terecht. Meer dan tien jaar had Gerard van der Bijl zitting in de raad voor de Partij van de Arbeid. Naast deze functie bleef hij zich inzetten voor de ondernemingsraad en de vakbond.

Ook had het gaan in de politiek het gevolg dat Van der de Bijl nog vaker van huis moest, vaak geen avond in de week thuis.

„Ik vond dat helemaal niet zo mooi", zegt echtgenote Sjoeke. „Toch was het nu eenmaal zo gegroeid en dus moest ik wel in het bootje meevaren en het vaak alleen thuis zijn voor lief nemen."

Van der Bijl is geen drinker en rookt ook niet. Dat laatste gebeurde wel bij raadsvergade­ringen. De raadzaal zag vaak blauw van de rook! Gerard pro­testeerde meerdere malen tegen het rookgordijn. Maar de meer­derheid van de raad bleef het verzoek om te vergaderen zonder een rokertje afwijzen.

Een klein beetje licht leek er te komen toen werd besloten om bij raadsvergaderingen voor de pauze geen sigaret of sigaar op te steken.

Dat bleek geen afdoende maatre­gel te zijn, het bleef een rokerig gebeuren.

Vreemd was het dat toen Gerard van der Bijl afscheid had geno­men als raadslid er een voorstel op tafel kam te liggen dat pleitte voor rookvrije raadsvergaderin­gen. Dit voorstel werd met grote meerderheid van stemmen aan­genomen. Voor Van der Bijl was het te laat, hij heeft niet meer geprofiteerd van het rookverbod! Een keer in de politiek heeft hij meerdere functies bekleed en zich ingezet voor plaatselijke belangen. Hij was voorstander van een autovrije Merk. Iets dat hem dor velen niet in dank werd afgenomen. Een deel van de Workumer middenstand was immers fel tegen een autovrije Merk. De komst van een zwem­bad bij It Soal maakte dat een groep zich inzette voor sluiting van het bad op zondagen. Van der Bijl en meerdere raadsleden zet­ten door en zorgden er voor dat het bad ook op zondagen ge­opend werd. Zo kan het oud‑raadslid nog vele zaken opnoe­men waarbij soms felle discus­sies werden gevoerd in de raad­zaal. Echter altijd met als uit­komst: „Politiek verschillen wij van inzicht, maar dat houdt niet in dat wij 's avonds, na sluiting van de bijeenkomst, niet als vrienden uit elkaar konden gaan. Dat was een vast gegeven en zo hoort het ook in de politiek".

Oer de Dolte is een buurtvereni­ging die mede door Gerard van der Bijl werd opgericht. Dat was ook het geval met de EHBO, ook hier droeg Van der Bijl een dikke steen bij.

Voetbal bleef hem trekken, hij was het die zich inzette op het veld maar zeker ook in allerlei baantjes die het voetbal promo­ten als doel hadden. Bestuurder van de Omnivereniging enzo­voorts. Zitting in het bestuur van het ziekenfonds, sociale werk­plaats gestalte geven. Mede­oprichter van de Kluners (helaas) nu ter ziele. Het was een mooie tijd in de grote werkplaats, het gymlokaal van de voormalige openbare school. Het was gezel­lig en de deelnemers hadden de beschikking over bijzonder goed materiaal dat kon worden aange­schaft door een donatie uit het Prins Bernhardfonds. Helaas is het Klunergebeuren verleden tijd geworden.

Tal van functies heeft Gerard van der Bijl uitgeoefend, en daarbij bleef bij hem het sociale hoog in het vaandel staan.

Mede door de sport heeft hij een fantastische tijd in Workum mogen beleven. Er werd gevoet­bald in Wezep, een zware wed­strijd in de competitie. Met de bus naar Wezep, voorzitter Jan Stam stapte als eerste uit de bus. Postuur en houding van voorzit­ter Stam maakten dat iemand opmerkte: "Kijk dat is Workum, de man die nu uit de bus stapte is Workum!"

Toen de ontmoeting tussen de beide voorzitters, die uit Wor­kum en die uit Wezep. Dat bleek weer een verrassing op te leve­ren. De voorzitter van Wezep had het postuur van de Workumer

voorzitter, en ook dezelfde uit­straling. Beiden gaven elkaar de hand en allebei staken ze een sigaar op. Wezep en Workum waren compleet!

Het pensioen kwam dichterbij. Er wachtten nog enkele zaken zoals het afscheid nemen, de hul­digen hier en daar, een koninklij­ke onderscheiding. En meerdere eretekens, zoals het erelidmaat­schap van SVW Omnivereniging. Het werd een feestelijke af­scheidsronde.

En dan wordt er verhuisd naar Sneek, waar het echtpaar Van der Bijl-van der Baan achttien jaar heeft gewoond. Toen ging het naar Blauwhuis, het Teatskehûs was een plaats waar het goed toeven was. Helaas na vier jaar moest er weer gezocht worden naar een andere plek, immers in Blauwhuis ging het verzorgings­huis tegen de vlakte. Het uitstap­je had vier jaar geduurd. Zowel Sjoeke als Gerard denkt terug aan de mooie tijd in Blauwhuis. „Het waren prachtige jaren in een fijne gemeenschap".

Terug naar de oude stek en dat was Workum. Opgenomen in een totaal nieuw centrum voor senio­ren. Het bevalt best in Nij Ma­riënacker, nu al weer drie jaar.

Het jubilerende echtpaar zegt: „We gaan niet weer verhuizen, we hebben het geweldig naar onze zin in Workum. Nij Mariënacker geeft ons veel aan leefgenot en gezelligheid. Vandaag met op de agenda zestig jaar getrouwd, we zullen zeker deze dag denken aan de vele mooie dingen uit het verleden. Ook aan andere zaken, het was niet altijd koek en ei. Maar dat zal bij iedereen wel het geval zijn!"

Gerard van der Bijl is 90 jaar, echtgenote Sjoeke van der Bijl-van der Baan is 83 jaar. Beiden zijn nog goed gezond en redden zich uitstekend met hun rolla-tors.

Het echtpaar heeft drie kinderen te weten: Gerard van der Bijl (59), Douwe van der Bijl (56) en Jantje Yda van der Bijl (52).\bron: Workumer krant Friso