Archief:

19 - 04 - 2015 - Onderhoudende avond in De Smidte

Gert Jakobs, Wim Kieft en Eddy van der Ley (van lÍnks naar rechts) zorgden voor een prachtavond. Foto Coby Bandstra.

Wim Kieft en Gert Jakobs klimmen uit diepe dalen

Wat een interessant sportcafé, afgelopen vrijdagavond in De Smidte en op touw gezet door de jubileumcommissie van de voetbalvereniging Workum in verband met het 75-jarig bestaan.

De gasten mochten er dan ook zijn: Wim Kieft en Gert Jakobs, een oud-voetballer en een vroegere wielrenner annex marathonschaatser dus. Aanvankelijk was het de bedoeling dat Kieft en scheidsrechter Bas Nijhuis naar onze stad zouden komen, maar Nijhuis bleek op het laatste mo ment verhinderd. Na lang rondbellen bleek Jakobs bereid naar Workum af te reizen. En dat was een succes, want het duo Jakobs en Kieft bleek een prima team te zijn. De twee gunden elkaar het woord, maakten 'verbaal' plaats voor elkaar en gunden elkaar de eer.

Van Kieft was dat wel te verwachten, want hij komt uit zijn adembenemend mooie biografie 'Kieft', geschreven door Michel van Egmond en bekroond met de NS-publieksprijs, naar voren als een uitermate sympathiek iemand. Het prachtige van Kieft is dat hij zichzelf, in tegenstelling tot een heirleger andere oud-voetballers, helemaal niet zo goed vindt en verder heeft hij een soms wat verlegen en zacht karakter. Toen hij als jong ventje, komende van de amateurclub Madjoe, net bij Ajax was schaamde hij zich voor de rode sporttas met daarop in grote witte letters

'Ajax'. Hij zorgde er in de tram en op het schoolplein altijd voor dat hij de kant van de tas met 'Ajax' erop tegen zijn buik hield in plaats van er trots mee rond te lopen. Enfin, zulke mensen zouden er meer moeten zijn in de vaak toch macho-achtige voetbalwereld.

En dan Gert Jakobs. Zijn biografie, onder de alles zeggende titel 'Meesterknecht', verscheen in 2012. In het boek van Jakobs is, in de ogen van schrijver dezes althans, hier en daar wel eens wat al te stoer. Maar wat bleek dat in de afgeladen grote zaal van De Smidte mee te vallen! En zo blijkt maar weer eens ten overvloede dat je niet te snel mag oordelen. Jakobs bleek net zo te kunnen relativeren als Kieft en was bovendien net zo geestig en ad rem. Het resultaat was een prachtavond! Maar er dienen ook complimenten uit te gaan naar Eddy van der Ley, journalist van het Algemeen Dagblad die als bijbaan vaak dergelijke avonden presenteert. En wat deed hij dat geweldig! Breng eens structuur in zo'n avond, dat is een kunst op zichzelf. En wat beheerste Eddy van der Ley die kunst! Klasse!

Wim Kieft ("lk ben niet van het hoeren en het snoeren") is, het zal bekend zijn, jarenlang verslaafd geweest aan cocaïne. Hij is er niet terughoudend over en hij kan het onderwerp zelfs met geestige uitspraken relativeren. "Het geheim dat mijn boek zo goed verkoopt is de cocaïne," aldus' de geboren Amsterdammer nuchter. Hij is van 12 november 1962, speelde 43 interlands en werd in 1988 winnaar van de Europacup 1 met PSV en Europees kampioen met het Nederlands elftal. Bekend is zijn wat aparte kopbal waarmee hij - na een mislukt afstandsschot van Ronald Koeman - de L-0 maakte tegen Ierland. Hierdoor ging Nederland door in het toernooi dat het zonder Kiefts kopbal had moeten verlaten. Gert Jakobs is op 29 april 1964 geboren in Emmen. Ook voor hem was 1988 een glorieus jaar. Als meesterknecht had hij een groot aandeel in de vier etappezeges van zijn kopman Jean-Paul van Poppel. En ook hij leidde na zijn loopbaan een - Iaten we zeggen - hectisch leven. Hij raakte in ieder geval volkomen blut. Inmiddels heeft ook hij de zaken weer aardig voor elkaar. Zijn onafhankelijke kijk op het wielerleven heeft er overigens niet onder geleden. "Ach, dan hoor ik ploegleiders zeggen dat ze voor het klassement willen gaan. Welk klassement? Dat van de achtste of negende plaats? Laten we eerst even een rit winnen en dan naar het klassement zien. Die Lieuwe Westra, red.) is trouwens echt wel een held." Hij heeft inmiddels het gebruik van EPO toegegeven. "Ach joh, dat deden de nummers één tot tweehonderd. En als iedereen precies hetzelfde doet dan wint de sterkste toch nog." Jakobs heeft als wielrenner nooit iets gebroken en dat is wel zeer opvallend. Maar toen hij een paar jaar geleden de Elfstedentocht wilde schaatsen met onder anderen Rintje Ritsma en Erben Wennemars, kwam hij, na al eerder een schouderblessure te hebben opgelopen, bij Koudum ten val en brak hij zowat 'alles'. Hij moest het bed houden en zag de hele dag televisie. "En ik kan jullie zeg-gen, daar word je aardig depressief van." Jakobs nam vijf keer deel aan de Tour en reed die vier keer uit. Wim Kieft, die zijn indertijd grootste rivaal voor de spitspositie in Oranje, Marco van Basten, weergaloos noemde, vertelde dat hij gevoelig is voor verslavingen. "Ik ben totaal afhankelijk. Als ik nu ga drinken weet ik niet waar ik over vier dagen wakker word. Mijn hele leven stond op instorten, maar psychisch en mentaal heeft het boek me veel opgeleverd. Ik ben nu twee, bijna al tweeënhalfjaar, vrij van cocaine." In het kader van een stuk in de krant gaat het veel te ver om alle smakelijke anekdotes van Jakobs en Kieft op te halen, maar één ding kan zondermeer worden gezegd: het was een fantastische avond! En dat niet in de laatste plaats door de prachtige zelfspot van Kieft en Jakobs en de geweldige leiding van Eddy van der Leyt (AS)    Bron: workumer krant FRISO