Archief:

05 - 12 - 2014 - Sfeervolle afsluiting Fokveekeuring

Klik op foto voor meer foto's vsn Henk Gorter

 Jan Pieter Dykstra

Al ver na het verlopen van het in bepaalde Warkumer vergaderkringen befaamde kwartiertje had Piter Wilkens – dy ’t foar de fordivedaesje ynhierd wie op de slotjoun fan de Keuring 2014  – de stemming er goed in. De ‘Knoopkes’, ‘it Dykskiep’ (misschien wel een mooie rubriek op de volgende 115e Fékeuring?), Ast in Liwwarden geboaren bist (met dank aan de rebelse Cornelis Vreeswijk), de Heilsoldaet en de Bearenburch, allemaal kwamen ze voorbij in de Piter toegemeten ‘zendtijden’ tijdens de traditionele afsluitingsavond op vrijdagavond jl. van de 114e editie van Neerlands oudste Fokveekeuring die telkenjare op de vierde woensdag van september plaatsvindt op ús eigen Merk. De Kommisje was voor het eerst na vele jaren teruggekeerd op de historische grond van ‘De Wijnberg” op de Merk en het deed Henk Dykstra, voorzitter van de Fékeuringskommisje, zeer veel deugd dat die ‘wedergeboorte’ meteen een stampvolle zaal opleverde. In zijn openingswoord, waarin hij de absentie van beide ereleden L.D. Brandsma en L.J. Stellingwerff kort verklaarde, twijfelde hij wel aan de oorzaak van deze verheugend grote opkomst, want was de ingehuurde troubadour daar nu debet aan of speelde het historisch bewustzijn er een rol in? Eigenlijk ook niet echt belangrijk op de zeer geslaagde happening, waar de deelnemende veefokkers hun gewonnen eretekens krijgen uitgereikt. Dat geschiedde deze keer onder leiding van superspreekstalmeester Klaas Bakker, ‘dy ’t  tige yn it sâlt bibiten is as opropper op de keuring’.  De feitelijke overhandiging vond plaats door Kommisjeleden Anja Kuipers-Kemker en haar dochter Wietske. Aarzelend werd, nadat de gewonnen eretekenen waren overhandigd, aan de eerste willekeurig uitgekozen inzender gevraagd: ‘Wolst ek in tút?’ Toen dat bevestigend werd beantwoord ‘wie de hikke hwat dat oanbilanget út de daem’ en konden de overige inzenders vlot van hun gewonnen prijzen en ‘tuten’ worden voorzien.

Natuurlijk moest de voorzitter wel even terugblikken naar de gehouden keuring 2014. Best kwaliteitsvee, zonder meer. Een lust voor het oog volgens speaker Klaas Bakker, maar aan de andere kant een toch deels zwarte bladzijde, aldus de voorzitter, want nog nimmer moesten – voor zover kon worden nagegaan – de tientallen deelnemers aan het middagprogramma, Europa’s enige officiële stratenconcours, een unieke combinatie van historie, traditie en topsport, bijna allemaal onverrichterzake huiswaarts keren. Slechts de eerste rubriek werd verreden, en dat al onder abominabele omstandigheden. Gutsende regenbuien, ‘it earzge doe al jongkatten en de balstiennen hast út de Merk’, en er was geen zicht op verbetering van de situatie. Dus met veel pijn in het hart afgelasten, want de veiligheid van mens en dier raakten bij zoveel regenval danig in gevaar. Een zeer terechte beslissing, die nog pijn doet als die omstandigheden ter sprake komen. Als zeer schrale troost kan gelden dat de keuring fan fokvee gelukkig tot een goed einde kon worden gebracht. En dat is alleszins de verdienste van de deelnemende fokkers en hun secondanten. Onvervaard trokken zij steeds opnieuw tegen elkaar en de omstandigheden ten strijde. Bovendien kan  het jurycorps een pluim op de hoed steken want ook zij streden vastberaden tegen de oppermachtige elementen en weigerden, samen met de inzenders voor Pluvius en zijn trawanten te capituleren, noch wensten ze de deelnemers maar zo snel mogelijk de ring weer uit te krijgen. De keuring bleef een serieuze zaak. Bewonderenswaardig hoe de begeleiders en ander dienstdoend personeel zich stoïcijns doornat lieten regenen. Zoals een der inzenders in de zaal even opmerkte: ‘it wetter komt dochs net fierder as it fel!’. Het zal een gedenkwaardige dag blijven in de historie van Keuringsdei, dat staat zonder twijfel vast. Ook werd deze avond afscheid genomen van een enkele Kommisjeleden. Voorafgaand aan dat gebeuren herdacht de voorzitter in korte bewoordingen een tweetal mensen, die bijzonder verbonden zijn geweest met deze agrarische topdag.

Op 19 oktober overleed in de leeftijd van 82 jaar Harm Koopal in Leeuwarden in Borniahiem, waar hij even eerder ten gevolge van een hem overkomen ‘krupsje’ ter verpleging was opgenomen. Nog net voor Keuringsdag trof ik hem in Warkum, aldus de voorzitter. Toen hadden wij het even over de komende keuring en merkte ik en passant op, dat indien het lot ons goed gezind zou zijn het mogelijk moest zijn dat wij over zes jaar het feit zouden herdenken dat de familie Koopal dan 100 jaar in Warkum op de keuring zou zijn met hun beroemde ‘oaljekoeken’. Dat heeft niet zo mogen zijn.

Ook moest de keuring en dan met name het concours hippique afscheid nemen van Hinke Geerligs, een zeer bevlogen deelnemer, die al vele jaren in de aangespannen rubrieken een bekende en aristocratische  verschijning op de Wimerts was. De naam Geerligs is ook een van die steunpilaren geweest van het concours. Vader Lammert vierde hier – en op vele andere concoursen in den lande - tot op hoge leeftijd triomfen met zijn KWPN-ers, vroeger ‘Bovenlanders’ genoemd. Hij is tot nu de enige Warkumer die een zilveren zweep op de Wimerts wist te veroveren. Zo ’n overwinning heeft dochter Hinke niet op haar palmares kunnen bijschrijven, maar toch wist ze regelmatig, evenals haar zuster Nancy, dit jaar aftredend Kommisjelid, in de prijzen te rijden. Hoewel ze al langer kampte met een ‘aeklike sykte’ kwam haar overlijden op 10 november voor velen toch nog onverwacht. Op 17 november werd haar stoffelijk overschot in een authentieke lykwein met een paar ‘Bovenlanders’ ervoor ingespannen en gevolgd door een tweetal koetsen, eveneens met een dubbelspan ‘Bovenlanders’ ervoor – waarvan een gespan in Engelse aanspanning -  via het Súd over de Wimerts - het parcours van ‘it tugen’ - en bij haar geboortehuis langs op de huidige Taenderij naar de begraafplaats aan de Spoardyk gebracht en daar ter ruste gelegd.  Requiescant In Pace.

Zoals gememoreerd werd deze avond benut om voor klein publiek - inzenders, listrinders en andere hulptroepen  - afscheid te nemen van een drietal Kommisjeleden, waarbij een tweetal wel met de kwalificatie ‘oudgedienden’ kunnen worden gerubriceerd. Helaas waren twee Kommisjeleden niet aanwezig. Ferdy Harkema – een harde werker, man van zijn woord – had om hem moverende redenen gemeend na zeven jaar te moeten bedanken. Tige spitich, aldus de voorzitter, mar wy hawwe syn bislút to respektearjen, en dat dogge wy fansels ek. Wy sjogge tobek op in goede gearwurking. Datzelfde gold voor Nancy Geerligs, die sinds haar vertrek naar de Utrechtse dreven moeite heeft om haar functie volwaardig te kunnen uitvoeren. Sinds 1998 was zij de rots in de branding als het gaat om het nakomen van de vele administratieve verplichtingen die een concoursorganisatie tegenwoordig moet nakomen en registreren. Gelukkig is er een al net zo gedreven vervanger aangetrokken in de persoon van de jeugdige Wietske Kuipers uit It Heidenskip. Haar familie, behorend tot het fundament van de Keuringsdei, leverde al vele malen kampioenen op onze keuring. (Oer)pake J.P. Kuipers was bijvoorbeeld op 28 september 1921 in de rubriek Oudere Melkkoeien (bij tweetallen) o.a. met Truida nr. 37115 en Tjerkje V nr. 44082 op de Merk aanwezig. Zij, waarschuwde de voorzitter, zij laat zich de ‘tsiis net fan de bôlle ite’. Voor de andere vacante plaatsen zal de Kommisje op zoek gaan naar vervangers. Bovendien, aldus de voorzitter, zoeken wij nog vrijwilligers  die zich voor de dag zelf willen inzetten en hand- en spandiensten willen verlenen. Wie van de lezers zich daartoe geroepen voelt kan zich bij een der Kommisjeleden melden.

De laatste oudgediende, want al sinds 1997 in de Kommisje, die afscheid nam was Otto Jan Bokma uit It Heidenskip. Om zijn verdiensten voor de Kommisje kort samen te vatten: ‘Hy hat syn paed mear as skjinfage’. Voor hem was er evenals voor de beide andere aftredende leden, een aandenken aan deze periode en in zijn korte repliek beloofde hij: ‘as myn kij der ryp foar binne, dan soene se ea op de keuring komme kinne. Ôfwachtsje dus.

Daarmee was er wel een einde gekomen aan een geanimeerde avond, dacht Henk Dykstra. Hij wilde dus Piter Wilkens al gelegenheid geven om zijn repertoire voor deze avond met een paar daverende slotnummers te beëindigen. Maar de vaste ‘opropper’ van de Kommisje verzocht nog even de microfoon te mogen hanteren. Binnen de Kommisje was namelijk berekend dat de voorzitter dit jaar de vijfentwintig jaar als Kommisjelid vol had gemaakt. En der wolle wy dochs ek eefkes omtinken oan jaen, aldus de spreekstalmeester. En of hij, de voorzitter, dus maar even ‘foar it buordsje stean bliuwe woe’. Kort maar krachtig werd hem lof toegezwaaid; lief en leed meegemaakt in die periode, maar altijd weer met nieuw élan ten strijde getrokken, alles om de Keuring – en fansels Warkum – op de kaart te zetten en te houden. Tot nu toe glansrijk gelukt. Voor hem en zijn echtgenote Marjan een op hout geprinte foto – ‘borstbeeld’-  van de tot heden meest succesvolle fokmerrie uit hun fokkerij, Alan fan ’e Leane, al eens kampioen op de fokdag in Blauwhuis en tegenwoordig vermaardheid vergarend in de dressuur. Enigszins door emoties overmand moest de voorzitter, oars net sa gau mei de sitewaesje forlegen’, nu even passen.             Bron: workumer krant Friso