22 - 02 - 2014 - Gerrit Breteler en Clara Rullmann in de Wijnberg
Clara Rullmann en Gerrit Breteler nemen in de Wijnberg het welverdiende applaus in ontvangst. Links de voorgrond staat Iekje Boogaard al klaar om hun de bloemen te overhandigen.
Albert Schootstra
De Stichting Brij Blues Workum heeft wel buitengewoon veel eer ingelegd met het naar onze stad halen van zanger/schilder/ schrijver/dichter Gerrit Breteler uit Nes (Dongeradeel) en pianiste Clara Rullmann uit Engelum. De Wijnberg zat vrijdagavond propvol en de aanwezigen genoten werkelijk met voile teugen van de prachtige zang van Breteler en het eveneens schitterende spel van Clara Rullmann. Het was een absolute topavond! Gerrit Breteler is in Workum zo langzamerhand goed bekend en dat zijn werk gewaardeerd wordt bleek dus vrijdagavond uit de grote opkomst. De voorzitter van de Stichting Brij Blues Workum, lekje Boogaard-de Zwart, sprak al in haar openingswoord haar tevredenheid uit over het aantal aanwezigen. "Wat prachtich dat der sa'n soad minsken binne, it hat dus in goed idee west om Clara Rullmann en Gerrit Breteler út te noegjen." Ook sprak ze haar vreugde uit over de ontvangst in de Wijnberg. "Wat fijn dat wy hjirre de gastfrijheid krigen hawwe." Ook hiermee sloeg lekje Boogaard de spijker helemaal op de kop. Het was buitengewoon goed toeven in de Wijnberg, waar Brian en Michael en hun enthousiaste 'crew' de zaken tot in de puntjes voor elkaar hadden. Wat fijn dat de Wijnberg weer open is. Dat mag best eens gezegd zijn! Na afloop stelde lekje Boogaard: "It applaus seit eigentlik alles al." En ook daarin had ze helemaal gelijk. De staande ovatie sprak boekdelen!
Ze bracht ook nog naar voren - en dat weten de Workumers natuurlijk wel - dat de genoemde stichting meer doet dan het louter organiseren van de geweldige zaterdagvond in augustus. Zo is er op 29 maart aanstaande weer het zogenaamde open podium, waarop jong muziektalent uit onze stad en haar omgeving zijn kunsten kan laten zien en horen. Zoals gebruikelijk vindt deze avond weer plaats in eetcafé De Witte Herbergh van Nico en Janet aan het Súd in Workum. "Mar," aldus lekje Boogaard, "wy organsearje ek altyd wat, sis mar, kultureels." Ze noemde onder andere de poëzieavonden die al door de stichting zijn georganiseerd. Enfin, nu was het dus de beurt aan Gerrit Breteler en Clara Rullmann.
Gerrit Breteler behoeft weinig introductie meer. Vrijdagavond viel onder meer op hoe meenemend hij zijn nummers 'aan elkaar praat'. Hij laat daardoor wat van zichzelf zien: een man die niet vrij is van heimwee naar vroeger', de tijd althans dat "de kij noch in namme hiene." De boerderij waar hij met vrouw en kinderen woont ligt tussen Nes en Paesens-Moddergat. De leegstaande, niet meer bewoonde boerderij vlakbij die van Gerrit Breteler en zijn vrouw Anke Bijlsma (1971, actrice) is onlangs bij een van de vele stormen die we deze herfst en winter hebben gehad, ingestort. "Dy yn inoar dondere pleats kinst sjen as metafoar foar de agraryske kultuer fan tsjintwurdich," aldus Breteler, die ook weer zong over "Doe't God ferdwan út Jorwert". De zanger verlangt naar de tijd dat "eltsenien yn de Dongeradielen noch boer wie, al hiene se ek mar ien ko." In lenig Drents zong hij 'Erica' van Daniel Lohues, waaruit dat 'heimwee' ook zo prachtig naar voren komt. Over Fries en Drents gesproken: Breteler toonde zich weer een meester op vele fronten voor zover het de taal betreft. Zijn ontroerende 'Op een dag' (drink je geen Grolsch meer, loop je nooit meer door je stad, bij de dood van zijn vader) bracht hij gelukkig ook ten gehore en dit nummer bevat Twents, Nederlands en Fries en verder zong hij ook Ierse balladen.
Gerrit Breteler (1954) komt uit een gereformeerd gezin uit Enschede waar hij opgroeide; zijn vader was een rasechte Tukker ("Tukkers sizze noait wat") en zijn moeder een rasechte Friezin. Op zijn dertiende kwam hij met zijn ouders in Friesland wonen. Clara Rullmann komt uit een bekende gereformeerde predikantenfamilie. Zo was haar vader dominee in Hallum waar Clara in 1961 werd geboren. Ze studeerde van 1980 tot 1986 aan het conservatorium in Leeuwarden. Piano en schoolmuziek waren haar hoofdvakken en zang en dwarsfluit de bijvakken. Ze is nu pianiste, koordirigent, arrangeur, componist, zangcoach en songwriter. Ze heeft onder anderen Freek de Jonge en Rients Gratama begeleid. Hoewel het geslacht Rullmann niet echt Friese 'wortels' heeft, spreekt en schrijft ze het Fries als haar moedertaal en dit natuurlijk ook door haar jeugd in Hallum. Maar predikanten uit het geslacht Rullmann waren ook als zodanig actief in 'ons Indië'. Ze waren dus werkzaam 'op het zendingsveld', zoals dat nog heette in de tijd 'dat de kij noch in namme hiene en dat je mei ien ko al boar wiene'. De tante naar wie Clara genoemd is, ook een Clara dus, overleed tijdens de oorlogsjaren in een Jappenkamp. Het meisje was nog maar 6... Gerrit Breteler is genoemd naar de tweelingbroer van zijn vader. Hij was militair in het Koninklijk Nederlandsch Indisch Leger, het bekende KNIL, en sneuvelde tijdens de politionele acties in de tweede helft van de jaren veertig. Nog niet zolang geleden bezocht Clara Rullmann met man en dochter Indonesië. En wat bleek? Clara Rullmann en Gerrit Breteler liggen vlakbij elkaar op een ereveld op Java. Belden wachten daar op de Jongste Dag, zoals Gerrit Breteler, die het verhaal vertelde, het liefdevol noemde.
Het is op deze plaats al zo vaak gezegd: het is zo moeilijk 'sfeer' in woorden te vatten. Als er echter iemand 'sfeer' onder woorden kon brengen was het de Friese schrijver Nyckle Haisma (1907-1943). Hij vertelt in de sfeer die Gerrit Breteler en Clara Rullmann vrijdagavond opriepen over de agrarische wereld in - vooral - de Dongeradelen. En over zijn hang naar de verten, zoals naar Indië waar hij (Nyckle Haisma) onderwijzer was. Net zoals de 6-jarige Clara Rullmann kwam Nyckle Haisma om in een Jappenkamp en ook hij wacht in den vreemde op een ereveld op de Jongste Dag...
Bron: Workumer Krant Friso
<< Terug
|
