Archief:

03 - 09 - 2012 - Elfstedentocht voor KWF geslaagd

Klik op foto voor foto's van J.P.Dykstra

Vrijdagmiddag tegen half vijf passeerden Marijke Atsma, Witmarsum, en Manon Nieuwland, Workum, de stadsgrens van Workum op de Aldedyk op de imposante volbloed stamboektrekpaarden Aurora, 11 jaar, en Angelique, 10 jaar van fokker/liefhebber Wopke Huitema.

Om twee redenen achtten de dames hun tocht, die een week eerder op de boerderij van Huitema, aan de Slinkewei, ús strân, begon en die hen langs de Friese Elfsteden voerde, geslaagd.

Ten eerste is de prestatie sportief gezin uitermate geslaagd te noemen. Geen moeilijkheden deden zich voor en de paarden hebben de monsterrit goed doorstaan. Tijdens de rit moest een der paarden overigens gedeeltelijk van nieuw beslag worden voorzien. Geen nood, Huitema, die een cursus hoefsmid volgde, haalde de merrie op in de trailer. Op It Strân werd vakkundig van hoefijzers gewisseld en nog diezelfde avond werd het paard teruggebracht naar de etappehalteplaats.

Ondanks de nu en dan slechte weersomstandigheden oogden de fraaie diep gebouwde merries bij binnenkomst in Workum bijzonder fris, op het Súd werd zelfs nog even een galop ingezet die de imposantheid van deze geweldig aansprekende paarden liet horen – nl. het klepperen der hoeven, zoals Vondel ooit dichtte - en ook voelen.

Deze tanks van de middeleeuwen, toen de zwaar geharnaste ridders dit soort paarden tot hun beschikking hadden om hun onderlinge twisten uit te vechten, lieten de Wimerts dreunen.

Trouwens, lees ‘de Leeuw van Vlaanderen’ van Hendrik Conscience en u krijgt enigszins een idee hoe moedig de strijders in de Gulden Sporenslag bij Kortrijk (AD 1302!) zijn geweest om deze schrikwekkende dieren met – misschien - de moed der wanhoop, maar toch, te weerstaan.

Wat een oerkrachten sluimeren er in deze goedmoedige, trouwe maar temperamentvolle bondgenoten van de mens tijdens diens tocht door de geschiedenis. Nu is er voor deze krachtpatsers een rol weggelegd in het milieuvriendelijk bosbeheer, of op kleine schaal worden ze nog ingezet op een boerenbedrijf.

De tweede reden is dat Manon en Marijke, van wie eerstgenoemde de paarden van Wopke Huitema dagelijks verzorgt, traint en in conditie houdt, tevreden zijn over de geldelijke bijdragen die deze tocht hebben opgeleverd. Want hoewel het idee om met deze stamboekpaarden de elfsteden te bezoeken spontaan opkwam, was er eerst geen duidelijk omlijnde bedoeling waarvoor de tocht werd ontworpen. Toen de plannen definitiever werden, routes bepaald en Huitema instemmend op het voornemen reageerde, ontstond het idee om er een inzameling aan te verbinden voor een goed doel. Dat werd zonder enige aarzeling – en dat zal veel Workumers niet verbazen - de kankerbestrijding, want Iwo de zoon van de familie Huitema is een vijftal jaren geleden, in de bloei van zijn leven, aan de gevolgen van deze kwaadaardige ziekte overleden.

Hoe veel de opbrengst is, was op dit moment niet exact bekend, maar hopelijk wordt de 1000 euro wel gehaald. Een prachtig bedrag natuurlijk, waaraan u lezer nog kunt bijdragen, want de gehele week kan er nog digitaal een bedrag worden overgemaakt. Het moet dus lukken om die toch wel wat magische grens te halen.

Telt men overigens de belangeloze catering van onze eigen Bakkerij Van der Werf, die vrijdagmiddag voor de winkel op het Dwarsnoard geheel terecht de laatste stempel op de kaart mocht drukken, erbij dan is de 1000 euro zeker overschreden.

Bakkerij Van der Werf zorgde namelijk tijdens de gehele tocht van ruim 200 kilometer door ús Fryske gea voor voldoende broodjes en andere lekkernijen, die het moreel van de dames dusdanig hooghielden, dat die, behoudens misschien een redelijk beurs gereden zitvlak, geen enkele moeite hadden om er vol voor te gaan.

Maar bij het ontwaren van de contouren van Workum vanaf de Alddyk zal er toch wel een opgelucht gevoel hebben geheerst. Natuurlijk ook omdat de tocht zonder ‘tûkelteammen’ werd volbracht. De paarden hadden ruim voldoende conditie om elke dag zo ’n dertig kilometer af te leggen. Voer, drinken en rustplaats onderweg werden spontaan beschikbaar gesteld. Dwars door de steden leverde ook geen moeilijkheden op. Er werd zeer positief op gereageerd en hier en daar werd, bij het horen van het doel van deze tocht, vlot de beurs getrokken.

De intocht in Workum, waar op de mooiste Merk van Fryslân, zoals diezelfde vrijdag bekend was geworden, nog enkele bijdragen van op de terrassen vertoevende toeristen in ontvangst konden worden genomen, was voor de dames een emotioneel gebeuren.

J.P.Dykstra