Archief:

26 - 06 - 2012 - Kunstroute langs biologische landbouwbedrijven

Rechts Sibe Jan Kramer

It Griene Strân van de familie Jan Pieter van der Plaats aan de Slinkewei, Workum, heeft werk van de kunstenaar Sibe Jan Kramer op het erf. Hij legt via de komkommerteelt een verband met het verleden van het gebied. Immers zo ’n tachtig jaar geleden werd de Zuiderzee hier getemd, viel later de Workumer Waard droog en werd voor agrarische doeleinden in cultuur gebracht. De grootvader van de huidige familie Van der Plaats mag gelden als een der pioniers in dit gebied. Zij is na het ‘afhaken’ van de Heslinga’s, Jan van der

Het projekt van de komkommer

Tol, Teake Bouma en enkele van diens broers, als (biologische) landbouwer de laatste der Mohikanen. De kunstenaar koos voor de komkommer omdat die voor een groot gedeelte uit water bestaat. Bovendien, hij groeit hier op de voormalige zeebodem. Kramer bedoelt dat reguliere landbouw de grenzen heeft opgezocht, en dat dát positieve én negatieve gevolgen heeft. En dat van die opgezochte grenzen een les kan worden getrokken , óók door biologische landbouw. Zo kan de komkommer met behulp van 'grenzen' groeien.

Aan de ander kante van de Inthiemasloot ligt aan de Munkedyk in Gaastmeer het biologische melkveebedrijf – met Holstein Friesiandieren -  van de firma Van Berkum-Brunia. De kunstenaar die daar acteert is CP Berbée. Door de gevoerde gesprekken tussen kunstenaar en deelnemers, beide enthousiaste korpsleden, is het thema daar uitgemond in ‘Muziek en Molke’. Door de harde wind van de laatste dagen is het spandoek dat die betrokkenheid aanduidt nog niet geplaatst. Maar wie bij hopelijk rustiger weer de oversteek waagt of er anderszins naartoe komt zal straks zeker dat dundoek in het weiland zien opgesteld. In augustus, is de intentie van de kunstenaar, zal er een dag lang van ongeveer zeven uur ’s morgens (nei melkerstiid) tot circa vijf uur ’s middags doorlopend levende muziek, zoals dat vroeger werd geduid bij balavonden van ’t NUT en andere instanties, zijn te beluisteren. Dat vindt plaats te midden van de ‘weidzjende en wjerkôgjende kij’. Muzyk yn ’e greide, dus. De melk die de koeien aansluitend zullen produceren zal apart bij een biologische kaasmaker worden verwerkt tot ‘muziek uit het vuistje’ om een variant uit een bekende reclameboodschap over kaas te debiteren. Uiteraard zal met een speciale aanduiding deze kaas worden vermarkt. Dat zal waarschijnlijk in oktober zijn beslag kunnen krijgen.

Tot slot voert de route de beschouwer naar Woudsend, naar de molen ‘het Lam’. Maar evengoed kan dit museumstuk van de vroege industriële toepassing van windenergie het startpunt zijn van de kunstroute. Want dat deze molen museale betekenis heeft is naar de mening van de daar figurerende kunstenaar Gerrit Terpstra onmiskenbaar het geval. Molenaar Cees Noteboom knikte bevestigend toen deze bewering wordt geuit. Terpstra werd voor zijn idee geïnspireerd door de naam van de molen. Hij heeft een fantasieverhaal over een lammetje gewrocht. Zo ’n diertje roept tedere gevoelens op. Drinkt het bij zijn moeder dan is als teken van gelukzaligheid en tevredenheid zijn nog korte staartje in opperste staat van beweging. Verliefde mensen kennen ook zo ’n soort gevoel; in onze eigen taal gevat in de bewoordingen: it hert slacht my as in lammesturt. De avonturen van het lammetje, dat uiteindelijk zo door zinsbegoocheling is bevangen dat het de molen als zijn moeder beschouwt, zijn te zien in een klein boekwerkje, dat overigens slechts beelden bevat. Dus geen tekst maar een associatief

verhaal, gevangen in beelden.

Klik op icoon om de route te downloaden 

Samenvattend: Net stinne, as jo kinne, blikstinder der hinne!

Te zien tot 8 october 2012.