Archief:

27 - 03 - 2012 - Begrafenisvereniging Workum financieel solide

Jan Pieter Dykstra

De agenda van de jaarvergadering van de Begrafenis- en Crematievereniging Workum en omstreken werd door voorzitter Hielke Althuis vlot afgewerkt. Voor het merendeel kon hij met hamerslag de geagendeerde onderwerpen de revue laten passeren. Het is dan ook geen verontrustend jaar geweest en dat bleek uit de notulen en het daaraan gelieerde jaarverslag, keurig verzorgd en voorgelezen, nog uit het inmiddels bijna antiek te noemen notulenboek, door secretaris Truike Harkema-van der Zee. Zij was overigens aftredend en had na jaren trouwe dienst besloten zich niet herkiesbaar te stellen. Unaniem werd op voordracht van het bestuur in haar functie Elske Folkertsma benoemd. Zo blijft er een Folkertsma in het bestuur, want zus Dineke de Zwart-Folkertsma was na ruim 15 jaar in functie te zijn geweest als ponghâlder eveneens aftredend en wenste niet nog eens een termijn vol te maken. Als haar opvolger had het bestuur Douwe Tjerkstra bereid gevonden om deze plaats op te vullen. Dat gebeurde eveneens met unanieme goedkeuring van de aanwezige leden, die vorige week dinsdag niet in groten getale naar de Klameare waren getogen. Beide aftredende functionarissen werden in de bloemetjes gezet en ontvingen voor hun trouwe diensten daarnevens een enveloppe met inhoud. Datzelfde overkwam ook Auke Wouda. Hij werd – misschien tot zijn eigen verrassing - ‘foar it buordsje’ geroepen door voorzitter Althuis, die kort memoreerde dat Auke een kwart eeuw als drager in actie is en dat mag natuurlijk niet ongemerkt voorbijgaan. Dit soort vrijwilligers kan een gemeenschap trots op zijn en een kleine attentie mag dat best onderstrepen, aldus de voorzitter. Het bestuur prijst zich gelukkig om de rangen weer gesloten te hebben kunnen krijgen. Toch moest de voorzitter tijdens het verdere verloop van de avond met een enigszins lichte blos van schaamte bekennen, dat hij verzuimd had in de aanvang van de bijeenkomst te melden dat de rangen deze avond niet volledig waren aangetreden. Ziekte had bestuurslid Johan Weerstra verhinderd zich naar de bestuurstafel te begeven. Het kan verkeren en daarmee was de lege plaats aan die tafel verklaard, die verschillende aanwezigen wel was opgevallen.

De notulen en het jaarverslag lieten dus traditioneel nog even het afgelopen jaar passeren. Het bleek dat trouwe klokluider – al bijna ‘sinds mensenheugenis’ - Klaas Huisman is opgevolgd door Gerrit Vlas die weet hoe de klepels van de klokken in werking moeten worden gesteld. Immers hij komt - destijds als opvolger van de plotseling overleden Anne Mulder - nu al weer jaren als zodanig voor de Protestantse Gemeente Workum op zondag en andere kerkelijke (feest)dagen in het geweer om de mensen naar het gebouw op de Merk te roepen. Niets logischer eigenlijk dan dat hij de apparatuur in de tsjokke toer zou bedienen, maar dat is niet vanzelfsprekend. Gerrit is een trouwe dienaar van de gemeenschap en zegde toe om ook voor deze vereniging zich in te willen zetten. Verder bleek uit het verslag dat er van de 18-jarigen negen personen lid waren geworden, maar dat is niet meer een vanzelfsprekende zaak. Sommigen bedanken na een paar jaar weer en dat was in het verleden minder vanzelfsprekend. Tiden hawwe tiden, en feroarje. In het jaar 2011 werd twintig maal een begrafenis verzorgd voor leden, terwijl eenmaal voor een niet-lid de hulp van de vereniging werd ingeroepen. Momenteel heeft de vereniging 1759 leden, die zorgen voor ruim 46.000 euro aan contributie. Toch, aldus de voorzitter hebben wij in de afgelopen periode ook leden moeten royeren en zelfs een incassobureau moeten inschakelen. Ik vind dat betreurenswaardig, maar zie overeenkomsten met de huidige recessie, die de betalingsdiscipline - soms door omstandigheden – maar de achtergrond dringt. Voorrang voor andere zaken, begrijpelijk, maar desalniettemin geen goede zaak. Met een lid werd na onderhandeling overigens de relatie hersteld. Wie trouwens wat meer van het reilen en zeilen der vereniging wil weten, kan terecht op de webside, die inmiddels in de lucht is. Bijna als slotaccoord van deze verslaglegging werd gememoreerd dat de medewerkers en andere vrijwilligers met kerst een attentie hebben ontvangen. Bij het punt mededelingen meldde de voorzitter dat er contacten zijn met Nuvema, waar de leden eventueel een extra verzekering kunnen afsluiten. Momenteel bevindt die kwestie zich echter in stilstaand water, want de AFM – de ‘hiemdogge’ voor financiële zaken, die nu even blaft – heeft de branche in haar onderzoek naar machtsposities etcetera betrokken. Mocht men wel met de Nuvema in zee gaan dan moet de vereniging zich passief opstellen, mag niet commercieel actief worden. Trouwens ook de RK-vereniging heeft wel oren naar een samenwerking met deze instantie. Binnenkort zal in een vergadering daarover meer duidelijk worden. Verder kwamen Federatie en Nardus (het landelijk overkoepelend orgaan) aan de orde en vroeg men zich af of het lidmaatschap van beide instanties noodzakelijk is. Volgens een opmerker lijkt alleen contributie voor de Federatie zinvol. Al die overkoepelende organisaties kosten veel geld en of het rendement daaraan evenredig is wordt betwijfeld. Men is vaak gedwongen democratisch lid geworden, aldus het bestuur, maar inmiddels zijn veel verenigingen met Nardus gestopt, waar trouwens ook niet iedereen van de Federatie lid is. Stemming peilend, wijst men naar beëindigen contacten met Nardus. Kort kwam eveneens de overname van de firma Van Solkema uit Sneek ter sprake. Jarenlang heeft deze familie – als opvolger van de ooit naar Californië geëmigreerde familie Volbeda - de grafkisten en het vervoer verzorgd, tot volle tevredenheid, dat moet gezegd. Nu achtte hij de tijd gekomen, want zelf geen opvolgers, om de zaak over te doen aan de gebroeders Kaspersma uit Dokkum. Hij was met een van de gebroeders dan ook naar de Klameare getogen om ‘mei inoar yn ’e kunde te kommen’. Het blijkt dat we hier te doen hebben met een firma die al sinds 1840 in de uitvaartbranche actief is, zelf beschikt over een grafkistenfabriek, die momenteel op jaarbasis circa 15.000 kisten voor geheel Nederland levert. De service van het vervoer blijft vanuit Sneek geregeld, waar achter de schermen Wiebe van Solkema nog wel een (adviserend) woordje meespreekt. Voerde Van Solkema de woorden ‘dienstbaar en correct’ hoog in het vaandel, de Dokkumers hebben dezelfde intenties om hun dienstverlening in die sfeer aan te bieden. En, wie de fabriek, toonzaal enzovoort. wil bekijken, is altijd welkom in Dokkum. Wij wolle en kinne sân dagen fan de wike, fjouwerentweintich oeren deis, foar de minsken ré stean., aldus firmant Peter Kaspersma in zijn aanvullende toelichting op het verhaal van Van Solkema.

De financiën van de vereniging zijn correct beheerd. De balans en exploitatierekening over 2011 laten een positief saldo zien, dat aan het kapitaal werd toegevoegd. Aan de leden werd uitgekeerd een bedrag van 29.600 euro en doordat het kapitaal veilig is belegd werd er iets meer dan 10.000 euro rente ontvangen. Wat verder opvalt is dat de exploitatie weinig ‘overheadkosten’ zoals het jargon dat noemt,  laat zien; een pluim voor het bestuur. De boeken waren door de kascommissie gecontroleerd en administratiekantoor Westendorp had er voor de vergadering een handzaam rapport van gemaakt, waaruit de herkomst en besteding van de gelden goed zijn af te leiden. Geen wonder dat de kascontrole, verricht door Minne Bosma en Trijnie Groen-Tjerkstra, slechts met de term accoord haar bevindingen aan de vergadering meedeelde. De laatste was aftredend en werd opgevolgd door Dinie de Zwart-Folkertsma. Hangende een in opdracht van het bestuur door derden uit te voeren onderzoek om tot een verdergaande kostenbesparing, efficiencyverbeteringen te kunnen komen, wilde dat bestuur het punt contributieverhoging en verhoging uitkering aan de leden zonder inhoudelijke discussie met hamerslag in de notulen laten noteren, hetgeen geschiedde. De rondvraag leidde niet tot discussies, maar bode Hendrik de Jong maakte wel van de gelegenheid gebruik om het gehele vrijwilligersteam te bedanken, dat hem bij de uitvoering van zijn lang niet altijd gemakkelijke taak met raad en daad terzijde staat. Ook de aftredende ponghâlder liet zich in lovende bewoordingen uit over de contacten met bode en andere medewerkers, bestuursleden, die haar taak de moeite waard maakten om uit te voeren. Immers, soms zijn er wel degelijk gevallen die je dieper in het hart raken, maar met elkaar ‘herpak’ je jezelf wel weer. Daarna mocht de voorzitter - die na zijn opening traditiegetrouw stilstond bij de leden die de vereniging in het afgelopen jaar ontvielen en hen herdacht met het noemen van hun namen, aansluitend een ogenblik stilte in acht nam – deze bijeenkomst na ruim een uur afsluiten met dank voor komst en inbreng.

Bron: Workumer Krant Friso