05 - 03 - 2012 - Eén jaar SWF, een terugblik in vogelvlucht
Jacob van der Valk aan het woord.
Jan Pieter Dykstra
Onder de kreet ‘Workum op de schop’ ‘eide’ Jacob van der Valk, voorzitter van Plaatselijk Belang, de eerste jaargang ‘oer’ van de megagemeente die vorig jaar is ontstaan, en dan met betrekking tot onze eigen woonomgeving. Hij kreeg hiertoe de gelegenheid op de bijeenkomst in de Klameare van de Stichting Promotie Workum, waarover elders in deze krant een verslag is te lezen. Want de strategie van de bestuurders is dat men verwacht dat via organisaties als Plaatselijk Belang de knelpunten en wensen van de bevolking gekanaliseerd op hun burelen terecht komen; dat zij zelf niet direct lastig worden gevallen, als er iemand ‘iets op z’n lever’ heeft. De tussenpersoon moet, meestal via een dorpencoördinator – ook voor een stad!, de wensen van de bevolking in de ruimste zin van het woord kenbaar maken. Duidelijk is uit de verf gekomen, aldus spreker, dat niet iedereen bij de start op het goede spoor zat. Miscommunicatie was het gevolg en de bureaucratische infrastructuur was - en is - niet bevorderlijk voor een vlotte afhandeling van zaken. Nog steeds hebben wij het gevoel, aldus de gedreven voorzitter, dat wij met zwembandjes in het grote bad spartelen. Van onze kant zijn wij echter vastbesloten om het diploma te halen. Zo ’n positieve opvatting - van overheidswege gewaardeerd mei ‘in pear lûzige’ euro’s per jaar voor de betreffende werkzaamheden - van een in de maag gesplitste taak kan de gemeente zelf ‘in puntsje oansûge’. Waar de bestuurders erg goed in zijn, is op het laatste moment met voorstellen komen, die een vlotte beslissing vergen. Weinig tijd dus om je voor te bereiden (maar misschien is dat tactiek!). Vraag is wel of wij op deze manier bestuurd willen worden; het is ons zo meer of minder opgedrongen. Maar gelukkig is Plaatselijk Belang niet bang voor nieuwe ontwikkelingen, dus heeft men de handschoen opgepakt. Toch is het wennen, die nieuwe constructie, ook omdat voorheen de lijnen behoorlijk korter waren. Problemen: dan die maar even bellen of desnoods naar het gemeentehuis getogen. Slagvaardig beleid voeren, maken, is voorgoed verleden tijd. Alles loopt via de al geschetste dorpencoördinator Jaap Wittermans, met wiens inzet en medewerking wij wel content zijn, aldus Van der Valk. Hij stelt zich zeer toegankelijk op, en, dat is wel een constatering die benauwt, hij is niet of zeer moeilijk te omzeilen en dat doet star aan. Met de verantwoordelijke stadswethouder Sinnema is slechts twee keer per jaar contact, waar zaken gebundeld worden ‘gedeponeerd’. Om die zaken gebundeld te krijgen en te weten te komen hetgeen er leeft onder bewoners heeft PB een spreekuur ingesteld, waarop men met ideeën kan komen, vragen kan stellen of klachten kan uiten. Hier is in deze kolommen aandacht aan besteed. Blijft het gevoel dat de megalomanie van de gemeente en des zelfs bestuurders een minder omslachtige manier van communiceren niet kan bewerkstelligen. Anderzijds moet gesteld worden, dat er in goed overleg, aldus Van der Valk, snel beslissingen genomen kunnen worden, wanneer de vereiste pecunia het bedrag van 15.000 euro niet te boven gaat. Dit soort zaken behoeft geen introductie bij de raad. B&W hoeven dat orgaan niet te raadplegen en er een fiat voor te vragen om dat aan het daartoe ingestelde kernenfonds te kunnen onttrekken.
Hoe zal Workum er na de ‘operatie op de schop’ uitzien? Op dit moment liggen er plannen bij het gemeentebestuur, waar Plaatselijk Belang van op de hoogte is. Maar er rust van de politiek, hogerhand, een embargo op, dus bleef die ontboezeming als een soort van ‘bektjirgjen’ hangen. Duidelijk is dat alles met de recreatie van doen heeft. Dat ziet de overheid als zaligmakend – de kip met de gouden eieren - om de regionale economie hier overeind te houden. Al in 2009 heeft rechtsvoorganger Nijefurd die ontwikkelingen in kaart gebracht, daarop wordt nu voortgeborduurd. Het betreft een visie op onder meer de doorvaart in Workum, en de problematiek van de verzanding, cum annexis, van it Soal, waar de provincie inmiddels heeft toegezegd de vloer van de sluiskolk op 1,80 m te brengen. Vorig jaar heeft het college van B&W een vaartochtje gemaakt langs de boorden van de Dolte en zijn verontrusting uitgesproken over de geconstateerde slechte kwaliteit van de oevers en kade’s. Dat komt mede, zoals een aanwezige opmerkt, omdat er te hard wordt gevaren, maar daar wordt weinig tot niets aan gedaan. Men heeft het plan opgevat om aanlegsteigers, ligplaatsen, insteekhavens, in de Dolte in de bebouwde kom te creëren!
Maar er moet op allerlei gebied een kwaliteitsslag worden gemaakt om dat te bereiken. Ook op ús strân. Grootse plannen zullen dat gebied een opkikker geven. Makkum - de Sânkop - moet zo mogelijk naar de kroon worden gestoken. Dit soort bewoordingen veroorzaakte bij de buurman van schrijver dezes een lichte, onaangename huivering. Vreselijk, dat alsjeblieft niet, was zijn reactie!
Maar de economische groei moet doorgaan, of we genoeg hebben of niet. (Terzijde: Workumers huiveren over wat die zogenaamde groei ons de afgelopen decennia heeft gebracht: slechts een lange lijst van verdwenen zaken - onderwijsinstellingen, nutsvoorzieningen, zelfs de gemeente).
Voor dat buitengebied wordt gestreefd naar handhaving van de natuurlijke waarden. En voor Workumers zal het strand vrij te betreden zijn, maar een rigoureuze opwaardering van het gebied is noodzakelijk. Dat gebied is overigens, volgens een advertentie in de Kampioen van de ANWB, eigendom van Aquaresort It Soal, want daar met zoveel woorden aangeprezen met “Eigen zandstrand direct aan het IJsselmeer” einde citaat.
Om die kwaliteit te handhaven wordt een beheersstichting in het leven geroepen, die op de naleving van de doelstellingen zal toezien.
Tot slot van zijn verslag stipte Van der Valk het opgestelde Masterplan Workum aan, dat steunt op vertegenwoordigers van diverse pluimage. Alles opgesteld – om met Multatuli te spreken: mijn verhaal wordt eentonig – om meer toeristen in Workum te laten verpozen. In dat licht werd de door gemeentelijke oorzaken opgeworpen bruggeldproblematiek als een blunder benoemd. Maar er gloort daarvoor een andere oplossing. Kunst, kultuur, toerisme, dat is de toverformule die gehanteerd wordt en Workum op moet stoten in de tegenwoordig toch flink afgeremde vaart der volkeren. En over twee jaar moet dat in kannen en kruiken zijn, maar aldus een enigszins cynische reactie uit de zaal, vorig jaar was het ook al twee jaar…
Tot slot kwam het heikele punt ‘zwembad’ aan de orde. Hoewel Plaatselijk Belang nog als alternatief een suggestie met begroting mag inleveren, is dat volgens de meeste aanwezigen een dooddoenertje, loze kretologie, even de aandacht afleiden. Iedereen is over die kansen zeer pessimistisch. Eigenlijk, blijkt uit de reacties van de vergadering, is men ervan overtuigd dat het zwembad de dadendrang van het gemeentebestuur niet zal overleven…
Kostenbeheersing en rendement: het zijn zaken die in barre tijden als stokpaardjes bereden worden door politici, van welk niveau ook maar.
Bron: Workumer Krant Friso
<< Terug
|
